۵ رمان ایرانی که باید خواند

طرفداران رمان این سه شنبه مهمان ویژه دخالت هستند. همه ما می دانیم که در زمینه داستان بلند یا رمان، کشورهایی همچون روسیه، انگلیس، آلمان و به طور کلی کشورهای دیگر موفق تر عمل کرده اند. اما رمان های قدرتمند و ماندگار جهان، ارزش برخی از شاهکارهای داستان نویسی ایران را کم نمی کند. نویسندگان بزرگی همچون عباس معروفی، محمود دولت آبادی، هوشنگ مرادی کرمانی و … داستان هایی نوشته اند که در تاریخ ادبیات داستانی کشورمان تا همیشه ماندگار هستند. طبق قرار هفتگی مان، این بار می خواهیم بهترین رمان های ایرانی را به شما معرفی کنیم. حتی اگر اهل رمان خواندن نیستید، پیشنهاد می دهیم این ۵ کتاب را حتما در اولین فرصت بخوانید.

بهترین رمان های ایرانی

۱- کِلیدَر (محمود دولت آبادی)

گل سرسبد داستان های بلند ایرانی، شاهکاری ماندگار از جناب دولت آبادی بزرگ است به نام کلیدر. کِلیدَر نام کوه زیبایی است که بین شهرهای سبزوار، نیشابور و قوچان در استان خراسان قرار دارد. داستان واقعی کلیدر در این منطقه اتفاق افتاده و روایت شده است. این رمان بلندترین اثر محمود دولت‌آبادی است که در حدود ۳۰۰۰ صفحه و ده جلد به چاپ رسیده و روایت زندگی یک خانواده کرد ایرانی است که به سبزوار خراسان کوچ کرده‌اند. خلق و پردازش گل محمد به عنوان شخصیت اصلی داستان، بیش از ۱۵ سال زمان برده است. در این رمان، سرنوشت رعیت‌های ایرانی و قبایل چادرنشین را در دوره‌ای که سیاست زور حاکم است، به تصویر کشیده شده است. اما نمی توان جنبه های عاشقانه داستان را نادیده گرفت. دولت آبادی در خصوص کلیدر چنین گفته است:

«به پایان رساندن کلیدر، آن‌طور که مطلوب و موردپسند خودم باشد، برای من یک آرزوی مهم است… چون اطمینان دارم که رمان کلیدر یک یادگاری برای مردم آیندهٔ ما خواهد بود؛ که در عین حال من هم با این کار دِینم را به مردمی که در میان‌شان پرورش‌یافته‌ام تا حدی ادا کرده‌ام.»

۲- چشم ‌هایش (بزرگ علوی)

نام این کتاب را حتما در کتابهای ادبیات دبیرستان خوانده اید. چشم هایش یک داستان معمایی است که با زبانی ساده و واضح بیان شده است. توضیحات خسته کننده در این کتاب وجود ندارد و بزرگ علوی معروف ترین اثرش را به اوضاع تهران و خفقان حاکم بر آن اختصاص داده است. در طول داستان با استاد ماکان همراه می شویم. شاعر بزرگی که پس از سه سال تبعید، به شکل مشکوکی از دنیا می رود. ماجرا مربوط به تابلویی به نام چشم هایش از استاد ماکان است که اسرار و  معماهایی بسیاری را به متن داستان می کشد.

۳- جای خالی سُلوچ (محمود دولت ‌آبادی)

بازهم محمود دولت آبادی و این بار شاهکار دیگری به نام جای خالی سلوچ که به حق جزء بهترین رمان های ایرانی است. دولت آبادی این داستان را در سه سال حبسش آفریده و بلافاصله پس از آزادی از زندان ساواک، طی ۷۰ روز نوشته ‌است. ماجرا از این قرار است که شخصی به نام سلوچ که کسب ‌و ‌کار درست ‌و حسابی ندارد، زن و بچهٔ خود را رها کرده و به ‌دنبال کار روانه شهر می ‌شود. مرگان، همسر سلوچ، اطلاعی از همسرش ندارد و جای خالی سلوچ، بیشتر روایتگر مشکلات یک زن تنهاست.

۴- سمفونی مردگان (عباس معروفی)

حتی اگر کتابهای قبلی را نخواندید، سمفونی مردگان را حتما بخوانید. یک داستان غم انگیز و کاملا تراژدی از عباس معروفی که یک اتفاق را از چند زاویه روایت می کند. شخصیت اصلی داستان شاعر جوانی است به نام آیدین که گرفتار خشم پدر سنتی خود می‌شود. آیدین پسری روشن فکر و بسیار دوست داشتنی است که گرفتار خانواده ای به شدت سنتی شده است.

در مقابل او برادرش اوراهان قرار دارد که فضای سرد جامعه را پذیرفته و خودش را با شرایط آن روزگار وفق داده است. حسد و در نتیجه برادرکشی، تمام چیزی است که درون اوراهان را تشکیل داده است. ویژگی جذاب سمفونی مردگان این است که راوی آن چندین بار تغییر می کند. به عنوان مخاطب، بارها در فضایی متفاوت قرار می گیرید و در نهایت، غم داستان را به جان می خرید.

۵- بار دیگر شهری که دوستش داشتم (نادر ابراهیمی)

پیشنهاد آخر ما به شما به عنوان یکی از بهترین رمان های ایرانی ، نادر ابراهیمی دوست داشتنی است. این نویسنده ی توانا آنقدر زیبا توصیف می کند که دوست دارید کتاب به این زودی ها تمام نشود. حتما نام یک عاشقانه آرام را به عنوان یکی از بهترین کتابهای نادر ابراهیم پور شنیده اید. بار دیگر شهری که دوستش داشتم، داستان عشقی بین پسر مردی کشاورز است که دلباخته دختر خان شده و هنگامی این داستان را روایت می ‌کند که عشقش هلیا او را تنها رها کرده و به خانه بازگشته است.

عاشق داستان ما راهی شهری می شود که سالها قبل به خاطر عشقش  از آن طرد شده بود؛ شهری که دوستش داشته. کلمات و جملات قصار نادر ابراهیم پور در نگاه اول نامفهوم هستند اما در طول داستان به معنی هریک از آنها پی خواهید برد. در این کتاب به‌ بهترین ‌نحو ممکن تنهایی و غم یک انسان احساسی را که از عشق، خانواده و وطن رانده شده، لمس می کنید.

بهترین رمان نویسان ایرانی را بشناسید

باور کنید اگر زمان اجازه دهد، می توان چندین صفحه رابه معرفی بهترین رمان های ایرانی اختصاص داد. کشور ما همواره نویسندگان بزرگی داشته که هریک آثار برجسته ای از خود به یادگار گذاشته اند. از میان این بزرگان، افرادی همچون عباس معروفی، محمود دولت آبادی، ابراهیم گلستان، زویا پیرزاد، رضا براهنی، هوشنگ مرادی کرمانی، علی محمد افغانی، ایرج پزشکزاد، مصطفی مستور و رضا امیرخانی، بهترین رمان نویسان ایرانی در قید حیات به شمار می روند. متاسفانه برخی از بزرگان را نیز از دست داده ایم که از آن جمله می توان به عبدالحسین زرین ‌کوب، محمد علی جمالزاده، سیمین دانشور، هوشنگ گلشیری، صادق هدایت، جلال آل احمد، شاهرخ مسکوب، صمد بهرنگی، بزرگ علوی، احمد محمود، علی اشرف درویشیان و نادر ابراهیمی اشاره کرد. در بخش های قبلی برخی از آثار این بزرگان را معرفی کردیم و پیشنهاد می دهیم حتما زمانی را به مطالعه آنها اختصاص دهید.