این مطلب نوشته ای از دکتر حمیدرضا صدر درباره ی پرسپولیس و مسیر پر فراز و نشیب سرخ پوشان پایتخت با رهبری یحیی گل محمدی است که در آخر به قهرمانی نیم فصل پرسپولیس منجر شد.
یحیی گل محمدی با آرامش ذاتی و قریحه خوش، پرسپولیس را به عنوان یک مربی ایرانی راهی دیدار نهایی جام باشگاه های آسیا کرده بود. نمایشی ورای انتظارها. یادمان نمی رود بازیکنانش در همه پست ها تنهایش گذاشتند. منطقه به منطقه. پست به پست
در دفاع فقط سید جلال حسینی و کنعانی ماندند و در نوک حمله با رفتن علیپور فقط عبدی جوان… کامیابی نیا که هافبک دفاعی بود در سیستم چهار دفاعه زوج سید جلال شد و نورالهی راهی خط حمله شد تا در کسوت مهاجم سایه بازی های اخر نمایش خوبی ارائه دهد.
خریدهای جدید جا افتادند،حامد لک درون دروازه و سرلک مرد میانی دفاعی با تکل هایی کارساز تمهید گل محمدی یادآور برانکو می شد. تکیه دادن به دفاع آهنین، تعداد نه کلین شیت خبر از توفیقی غیر منتظره در دفاع داد. گل ها با تاکید به حمله از کناره ها و ضربات ایستگاهی به ثمر رسیدند.
روی آوردن به سیستم باز هم غیر منتظره دل بوسکه در یورو دو هزار و دوازده، تیم بدون مهاجمش را با سیستم “چهار شش صفر” راهی میدان کرد که برای فوتبال ایران نو بود. نورالهی به عنوان مهاجم سایه موقعیت های خوبی بدست آورد. سیامک نعمتی در جناح راست شکوفا شد.
بهترین بازیکن در قهرمانی نیم فصل پرسپولیس
در چنین تب و تابی سید جلال حسینی بهترین بازیکن نیم فصل شد، آن هم در سی و نه سالگی…. دو گل سه امتیازی اش یکی برابر تراکتور و یکی مقابل مس رفسنجان هر دو با سر کلیدی بودند. پرسپولیس بدون این مدافع خستگی ناپذیر فقط یک شکست آن هم برابر آلمینیوم اراک را پذیرفت.
مسیر پر فراز و نشیب سرخ پوشان پایتخت
پرسپولیس برغم خالی شدن سکوها به تله نیفتاد و نمایش های خوبی ارایٔه داد. بی شکست در خانه با شش برد. کریم باقری با افتادگی کنار تیم ماند و پیروانی مسائل حاشیه ای را محو کرد. تیم بدون درگیری های متداول نیم فصل را به پایان برد.
در نیم فصل دوم آل کثیر برخواهد گشت و و ترابی هم از قطر به خانه امده و قدرت تهاجمی تیم بیشتر خواهد شد. باید منتظر ماند.
