حجت‌الاسلام حسین وحیدپور مدیر ستاد ترویج احکام و کارشناس مسائل فقه و احکام رادیو معارف در حاشیۀ نشستی که به همت پژوهشکده تبلیغ و مطالعات اسلامی باقرالعلوم(ع) برگزار شد با اشاره به اینکه روزه از احکام بنیادین شرع به شمار می‌رود، گفت: طبق نظراتی که بیشتر پزشکان فوق تخصص ارائه کردند، روزه در ماه مبارک رمضان احتمال ابتلای افراد به بیماری کرونا را افزایش نمی‌دهد و روزه در شرایط کرونا برای کسانی که جزو گروه‌های پرخطر نیستند و بیماری زمینه‌ای نیز ندارند، همچون سال‌های گذشته واجب است.
حکم روزه در شرایط کرونا چیست؟
وی افزود: دربارۀ افرادی که بیمارند، کهولت سن و یا بیماری‌های زمینه‌ای دارند که آنها را جزو گروه‌های پرخطر قرار می‌دهد، طبق نظر پزشک روزه آنها صحیح نیست. در احکام شرعی کسانی که دارای مشاغل سختند مثلاً کسانی که در کنار کوره‌های بسیار گرم مشغول کارند و روزه گرفتن مشقّت بسیاری برایشان دارد، اگر نتوانند شیفت خود را عوض کنند و یا مرخصی گرفتن، زندگی و شغل‌شان را به خطر بیندازد، می‌توانند روزه نگیرند.
مدیر ستاد ترویج احکام گفت: روزه علاوه بر جنبه فردی، تکلیفی اجتماعی نیز بر عهده مکلّف دارد. زمانی که شخصی به هر دلیل نمی‌تواند روزه بگیرد تنها جنبه فردی حکم روزه از وی ساقط شده و هنوز تکلیف اجتماعی که شامل حُرمت روزه‌خواری در ملأ عام است بر عهده اوست و باید به آن عمل کند و بنابراین به صرف ناتوانی در روزه گرفتن نباید منجر به روزه‌خواری در ملأ عام شود.
کفاره روزه خواری عمد و غیر عمد چقدر است؟
این کارشناس احکام فقهی سیمای جمهوری اسلامی افزود: آنچه که در شبکه‌های اجتماعی دربارۀ افزایش احتمال ابتلا به ویروس کرونا مطرح می‌شود، به گواه کارشناسان درست نیست و اساساً منبع صدور فتوا برای یک موضوع شبکه‌های اجتماعی نیست. در این موضوع خاص، پزشکان فوق تخصص و دست‌اندرکار در موضوع پایش سلامت و مبارزه علیه ویروس کرونا چنین احتمالی را تأیید نکرده‌اند و برعکس تحقیقات پزشکی نشان داده که روزه موجب تقویت سیستم ایمنی بدن می‌شود، بنابراین موضوع و حکم روشن است و روزه در ماه مبارک رمضان امسال برای افراد فاقد بیماری‌های زمینه‌ای و کهولت سن واجب است و احتمال ضعیفی که مستند به نظر کارشناسان متخصص نباشد، احتمال بجایی نیست.
وی افزود: کسانی که در این ماه به جهت کهولت سن و یا داشتن بیماری زمینه‌ای و به تصدیق پزشکان نتوانسته‌اند روزه بگیرند، باید به ازای هر روزی که روزه نمی‌گیرند یک مُد طعام به اندازه ۷۵۰ گرم گندم، نان و … به فقرا به عنوان کفاره پرداخت کنند.
