در یک شب زمستانی، نوامبر سال ۱۹۳۰، اتفاق عجیبی درروستای آنجی کوینی در کانادا افتاد و به طرز کاملا ناگهانی و ترسناک، دیگر هیچ انسان و حیوانی در آن روستا دیده نشد.و تمام ساکنین این روستا یک شبه غیب شدند.
“لابل” به دفعات به این روستا سفر کرده بود و دیده بود که تقریبا بین ۲۰۰۰ تا ۲۵۰۰ نفر در این روستا زندگی می کردند. وی لحظات خیلی خوبی را در این روستا سپری کرده بود و همیشه مردم از او استقبال گرمی می کردند ولی ناگهان دیگر شاهد حضور هیچ کس در آنجا نبود !
تمام ساکنین این روستا یک شبه غیب شدند
او تمام خانه های روستا را گشت، اموال و آذوقه مردم را در خانه هایشان پیدا کرد؛ بدون این که هیچ موجودی در این روستا وجود داشته باشد، او حتی لباس های مردم روستا را هم پیدا کرد.
حتی تفنگ هایشان هم کنار در آویزان شده بود. قابلمه هایی را دید که داخل آن ها غذا درست شده بود و روی آتش سرد شده، مانده بودند.
یعنی آن ها تا آخرین لحظه به زندگی معمول خود ادامه می دادند و قصد رفتن به جایی را نداشتند
همه قبر های قبرستان روستا هم خالی بودند
او که به شدیدا شوکه شده بود خودش را به نزدیکترین تلگراف رساند و پیامی را به پلیس کانادا اعلام کرد و خودش دوباره کل روستا را با دقت کامل گشت؛ چیزی که آن ها متوجه شده بودند بسیار وحشتناک بود. حتی همه قبر های موجود در قبرستان این روستا هم خالی بودند. کمی دورتر از روستا هفت سگ پیدا شدند که همه رو به مرگ بودند و زیر برف ها دفن شده بودند.
ساکنان روستاهای اطراف گزارش کردند که آن ها در یک شب، نور آبی را مشاهده کردند که کم کم در تاریکی محو شد. بسیاری از محققان بر روی این موضوع تحقیق کردند و با تحقیقاتی که محققان انجام دادند، به این نتیجه رسیدند دو ماه قبل از این که “جو لابل” به این روستا بیاید، این اتفاق افتاده بود اما هنوز هیچ اثری از ساکنان این روستا یافت نشده است.
البته برخی گفته اند که داستان غیب شدن رمز آلود حقیقت ندارد. آن ها بر این عقیده هستند که “جو لابل” تازه به این کشور آمده و هرگز در گذشته این روستا را بازدید نکرده است و از تعداد ساکنان آن خبر ندارد اما ، حقیقت غذاهای نصفه کاره و لباس ها و تفنگ ها در منزل این اسکیمو ها را نمی توان نادیده گرفت. بنابراین سوالی که همیشه باقی می ماند، این است که این افراد کجا رفتند و چرا لوازم شان را با خودشان همراه نکردند. این موضوع عجیب هنوز هم جزء داستان های کشف نشده است.
