چارلز سوم رسما به عنوان پادشاه معرفی شد او دهه ها را صرف آماده سازی برای تاج و تخت کرد. سلطنت او وعده می دهد که برخلاف مادرش باشد.در تاریخ هزار ساله خاندان سلطنتی بریتانیا، هیچ وارثی بیشتر از پادشاه چارلز سوم برای تاج پادشاهی آماده نشده است.
چارلز سوم رسما به عنوان پادشاه معرفی شد
او روز پنجشنبه پس از مرگ مادرش، ملکه الیزابت دوم، بر تخت سلطنت نشست و سرنوشتی را که در ۳ سالگی برعهده او گذاشته شده بود، انجام داد. همسر چارلز، کامیلا، دوشس کورنوال، اکنون عنوان ملکه همسر پادشاه را دارد. در حالی که الیزابت در ۲۷ سالگی تاجگذاری کرد، چارلز ۷۳ ساله است که از هر پادشاه دیگری در تاریخ بریتانیا موقع تاجگداری پیرتر است.
چارلز همچنین اکنون رئیس مشترک المنافع است، یک گروه پسااستعماری متشکل از ۵۴ کشور مستقل که شامل ۲٫۴ میلیارد نفر است. او رئیس دولت ۱۵ کشور از جمله کانادا و استرالیا است، اگرچه مرگ ملکه احتمالاً بحثی را در دریای کارائیب و جاهای دیگر در مورد کنار گذاشتن ناظران استعماری سابق آنها برای همیشه برانگیخته است.
چارلز سوم سخت‌کوش‌ترین عضو خانواده سلطنتی
امتیازات ، جنجال ها و درام خانوادگی، انتظار هفت دهه ای پادشاه جدید را مشخص کرده است. و مدت زیادی است که بحث در مورد نوع حاکمیت او پس از سلطنت آرام و پرطرفدار ملکه وجود دارد.
پادشاه جدید یک مولتی میلیونر است. مدافعان او می‌گویند که او سخت‌کوش‌ترین عضو خانواده سلطنتی بوده است، مبارزی خستگی‌ناپذیر برای اهداف خیریه که مدت‌ها قبل از مد شدن چنین مسائلی برای حفاظت از محیط زیست مبارزه می‌کرده و در جهانی که هنوز با بحران گرمایش جهانی بیدار نشده بود، مورد تمسخر قرار می‌گرفت.
اما در حالی که بر اساس نظرسنجی YouGov، ملکه محبوب ترین عضو خانواده سلطنتی بود که ۷۵ درصد مردم آن را دوست داشتند، چارلز را ۴۲ درصد دوست دارند و ۲۴ درصد از مردم بریتانیا او را دوست ندارند.
بسیاری از کارشناسان او را به ازدواج خیانت آمیز او با پرنسس دایانا و رفتار نامطلوب خانواده سلطنتی با مرگ او در سال ۱۹۹۷ نسبت می دهند. برخی دیگر می گویند این به دلیل مواضع آشکارا سیاسی است که او اتخاذ کرده است .
آنچه که نظر او را به طور بالقوه حیله گر می کند این واقعیت است که بریتانیا دارای یک سلطنت مشروطه است که با نوع سلطنت مطلقه که قدرت سیاسی کامل و غیردموکراتیک را در عربستان سعودی و سایر کشورهای خلیج فارس در اختیار دارند بسیار متفاوت است.
بنابراین پادشاهان رئیس دولت بریتانیا هستند اما هیچ قدرت سیاسی مستقیم واقعی ندارند. آنها دولت ها را تعیین می کنند، پارلمان را پس از تعطیلات بازگشایی می کنند و قوانین جدید را تصویب می کنند. اما اینها همه وظایف تشریفاتی هستند. تا کنون، هیچ سوالی مبنی بر اینکه ممکن است تاج مداخله کند وجود نداشته است. اگر چنین می شد، یک بحران سیاسی به وجود می آمد.
پادشاه یا ملکه هر هفته با نخست وزیر ملاقات می کند. همانطور که والتر باگهوت مقاله‌نویس برجسته قرن نوزدهم در سال ۱۸۶۷ نوشت، حاکم بریتانیا دارای «سه حق است: حق مشورت، حق تشویق، حق هشدار دادن».
سلطنت او وعده می دهد که برخلاف مادرش باشد
پادشاه جدید گفته است که رویکرد متفاوتی را به عنوان پادشاه نسبت به دوران مورد نظر خود به عنوان شاهزاده اتخاذ خواهد کرد و در سال ۲۰۱۸ به بی بی سی گفت که این “کاملاً مزخرف” است که بگوید او آشکارا سیاسی است، زیرا “من آنقدرها هم احمق نیستم.”
شما فقط باید به نمایشنامه های شکسپیر، «هنری پنجم» یا «هنری چهارم» قسمت اول و دوم نگاه کنید تا تغییراتی را که می تواند رخ دهد را ببینید. زیرا اگر شما حاکم شوید، آن‌طور که انتظار می‌رود نقش را بازی می‌کنید.» بنابراین، البته، شما در چارچوب پارامترهای قانون اساسی عمل می کنید.
با این حال، برخی از منتقدان معتقدند که اگر دولت موضعی را اتخاذ کند که قبلاً از آن حمایت کرده بود – از حمایت از کشاورزان گرفته تا تایید معماری بحث‌برانگیز – نظرات او می‌تواند باعث بحران قانون اساسی شود.
معصومه لطفی (پایگاه خبری دخالت )
