ماجرای قتل دانشجوی نخبه دانشگاه شریف اینگونه بود که سامان دانشجوی دکترای دانشگاه شریف با اورژانس تماس گرفت و با حالی پریشان گفت: دوستم محلول شیمیایی خورده وحالش بد شده است. مأموران اورژانس به خانه سامان مراجعه کردند و با جسد شهاب ۲۵ ساله است روبه رو شدند.
مرگ مشکوک شهاب مدال آور المپیاد شیمی دوره دبیرستان و بورسیه دانشگاه بوستون آمریکا پلیس وارد عمل شد و به بررسی پرداخت .
ماجرای قتل دانشجوی نخبه دانشگاه شریف چه بود
سامان اینگونه ماجرا را تعریف کرد: من و شهاب از دبیرستان با هم دوست های صمیمی بودیم . من مدال آور المپیاد شیمی بودم و شهاب هم نخبه بود. ما هر دو با هم در دانشگاه شریف درس می خواندیم. من دانشجوی دکترا در دانشگاه شریف بودم و شهاب به تازگی بورسیه دانشگاه بوستون آمریکا شده بود و قصد مهاجرت داشت .
من به تازه نامزد کرده بودم و شهاب وقتی فهمید وی را برای مراسم عقد دعوت نکرده ام از من ناراحت شد. به همین دلیل مدتی بود رابطه مان با هم قطع شده بود . اما هنگامی که متوجه شدم قصد مهاجرت دارد با او تماس گرفتم و رفت و آمدمان هم شروع شد. و ما رابطه خیلی خوبی داشتیم.
آن روز شهاب با من تماس گرفت و خواست به خانه مان بیاید و با هم مشروب بخوریم. من محلول شیمیایی اعتیادآوری را که حاوی کلروفرم بود تهیه کرده بودم و خودم هم سالها بود به مصرف میکردم و به آن اعتیاد داشتم و میدانستم این ماده اعتیادآور است و مصرف زیادش کشنده باشد.
وقتی او به خانه ما آمد محلول را که در یخچال بود سر کشید و حالش بد شد . می‌خواستم او را به بیمارستان برسانم اما حالش خیلی بد بود . وقتی فهمیدم دیگر نفس نمی کشد با اورژانس تماس گرفتم .من هیچ انگیزه‌ای برای قتل او نداشتم . احتمالا چون خودش می‌دانسته محلول اثر مستی مانند مشروب دارد آن را سر کشیده است.
تقاضای قصاص
پس از اظهارات سامان کیفرخواست او صادر و پرونده اش برای رسیدگی به شعبه ۱۱ دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد .
در اول جلسه وکیل اولیای درخواست قصاص را مطرح کرد و گفت: متهم عمدی و احتمالا به خاطر حسادت دوستش را با خوراندن محول شیمیایی کشته است.
اظهارات قاتل نخبه در دادگاه
سامان در دادگاه درباره قتل دانشجوی نخبه گفت: من از دوران دبیرستان چون زیاد به آزمایشگاه می رفتم و محلول های شیمیایی را با هم ترکیب می کردم به این محلول اعتیاد آور دست پیدا کردم و از همان موقع به آن معتاد شدم. خودم همیشه محلول را در خانه درست می کردم و آن را می خوردم. آخرین بار هم آن را با آب میوه ترکیب کرده و در یخچال گذاشته بودم که دوستم آن را سر کشید. من می خواستم او را به بیمارستان برسانم اما کار از کار گذشته بود.
وقتی دوستم سر یخچال رفته بود من متوجه او نشدم. اگر متوجه شده بودم اجازه نمی دادم تا محلول شیمیایی را بنوشد. من هیچ خصومتی با او نداشتم و ما رابطه خوبی با هم داشتیم.
با پایان دفاعیات متهم ،قضات وارد شور شدند تا رای صادر کنند.
