اگر بر حسب اتفاق، در مکان‌هایی از کره زمین زندگی می‌کنید که دارای زمستان‌هایی سرد و طولانی، یا حتی سرد و کوتاه است، با بیرون آمدن خورشید و روییدن گل‌های بهاری، روز به روز زندگی‌تان شادتر و پرنشاط‌تر می‌شود.خورشید تنها مرکز منظومه شمسی نیست، بلکه دلیل اصلی برای زیستن ما در کره زمین به عنوان مکان اولیه است.
ستاره ها تنها برای این نیستند که انرژی و گرما فراهم کنند. اگر خورشید به طور ناگهانی ناپدید شود، حداقل نگرانی ما این است که ما وارد شبی سرد و تاریک می شویم.
غیبت خورشید می‌تواند تاثیرات بسیار فاجعه باری بر محیط این سیاره زیبا و ساکنان ضعیف آن بگذارد. خواهید دید که انسان، قویترین موجود روی سیاره آبی، چگونه در برابر هجوم سرما و تاریکی به پناهگاه‌های زیرزمینی خود خزیده و پس از چند سال نسلش برای همیشه منقرض می‌شود.
در سرزمین شما، می‌توان خورشید را در آسمان دید و این یعنی روز است، و وقتی نیم‌کره دیگر زمین رو به خورشید است، آن‌جا روز بوده و در نیم‌کره شما خورشید دیده نمی‌شود و شب است. اگر خورشید غیبش بزند، قسمتی از زمین که در حال سپری کردن یک روز آفتابی است، تنها ظرف مدت ۸ دقیقه و ۵۱ ثانیه به شب تبدیل می‌شود. این زمانی است که پرتو‌های خورشید برای رسیدن به سیاره ما در راه هستند.
سرد شدن زمین با سرعت کمتری نسبت به تاریک شدن آن رخ می‌دهد، به گونه‌ای که در طول یک هفته دمای زمین به حدود صفر درجه فارنهایت (منفی ۱۷.۸ درجه سانتی‌گراد) می‌رسد. جالب است بدانید که این میزان از سرما برای از بین بردن تمام انسان‌ها و موجودات روی زمین کافی نیست.
همچنین، نبود خورشید به این معنا است که هیچ فتوسنتزی انجام نمی‌شود. فتوسنتز فرایندی است که طی آن نور خورشید به انرژی تبدیل می‌شود. از طرفی، هنگامی که گیاهان فتوسنتز انجام ندهند، می‌میرند و با مرگ آن‌ها موجوداتی که از آن‌ها تغذیه می‌کنند هم از بین خواهند رفت.
گفتنی است؛ حدود یک سال طول می‌کشد تا دمای زمین به منفی ۱۰۰ درجه فارنهایت (منفی ۷۳.۳ درجه سانتی گراد) برسد. این میزان از سرما آنقدر شدید است که هیچ انسان و موجودی بر روی زمین زنده نخواهد ماند.
طبق این گزارش، تاثیر نبود خورشید تنها بر روی سطح زمین نیست بلکه فضای بیرونی آن نیز تحت تاثیر قرار می‌گیرد.
