شخصیت های جدید لگو فرندز دارای معلولیت هستند .این معلولیت ها شامل شخصیت هایی با اضطراب، تفاوت اندام، اوتیسم و … هستند.
شخصیت های جدید لگو فرندز
چندین شرکت اسباببازی عروسکهای معلول ساختند. در سال ۲۰۱۸، Playmobil یک مدرسه کاملاً در دسترس را با دانش آموز معلول روی ویلچر ایجاد کرد. در سال ۲۰۱۹، دختر آمریکایی دختر سال را معرفی کرد که ناشنوا است و از سمعک استفاده می کند. در سال ۲۰۲۲، ماتل یک بدلکار کنترل از راه دور روی ویلچر را معرفی کرد.
اخیراً، در سال ۲۰۲۳، لگو خط محبوب لگو فرندز Lego Friends هشت شخصیت با طیف وسیعی از معلولیت ها ایجاد کرد و تصمیم گرفت ناتوانی ها را نام نبرد، اما در عوض به هر یک از شخصیت ها ویژگی هایی از ناتوانی های مختلف، از جمله اضطراب، اوتیسم و … داد. برای افزودن به پیچیدگی شخصیت شخصیت، سر آنها می تواند بچرخد تا طیفی از احساسات را آشکار کند.
کارولینا تکسیرا ، مدیر لگو، میگوید که در ۱۰ سالی که از راهاندازی لگو فرندز میگذرد، یک تغییر فرهنگی رخ داده است. او می گوید که آگاهی بیشتری نسبت به اهمیت تنوع وجود دارد. کودکان با هر زمینهای و با هر توانایی انتظار دارند شخصیتهایی را ببینند که شبیه آنها هستند.
یکی از شخصیتهای جدید لگو فرندز ، پاییز، دستش را از دست داده است. او از دختری با اندام متفاوت الهام گرفته است که به لگو نامه نوشت تا شکلی شبیه به او را درست کنند. لگو گوش داد.
فینلا چریتی، رهبر خلاق لگو فرندز میگوید که میخواهند به بچهها «ابزارهایی را که برای اجرای تجربیات خودشان نیاز دارند» ارائه دهند.
تکسیرا تاکید می کند که همه شخصیت های لگو فرندز از نظرات افراد دارای معلولیت استفاده می کنند. تیم لگو به دنبال متخصصین معلولیت ها بودند تا بینشی در مورد زندگی با ناتوانیهای مختلف ارائهشده در خط تولید لگو فرندز پیدا کنند.
برای بچهها مهم است که با اسباببازیهایی که شبیه آنها هستند بازی کنند
به عقیده چریتی برای بچهها مهم است که با اسباببازیهایی که شبیه آنها هستند بازی کنند و ناتوانیها برای افراد دیگر قابل مشاهده باشند. او میگوید که لگو تصمیم گرفت این شخصیتها را بر اساس ناتوانیهایشان تعریف نکند، بلکه ناتوانیهایشان را تنها یکی از ویژگیهای بسیاری از آنها قرار دهد،و ویژگی های دیگر آنها را نشان دهد از جمله عشق به اسبسواری، نواختن گیتار و اسکیت و …»
عادی سازی ناتوانی
در حالی که والدین کودکان معلول خط جدید را به عنوان گامی مهم در جهت عادی سازی ناتوانی جشن گرفتند، دیگران این حرکت را محکوم کردند و لگو را به خاطر “بیدار بودن” مورد انتقاد قرار دادند.
رواندرمانگر جیمز میلر میگوید بازی با اسباببازیها مزایای مهمی دارد که ناتوانی را در منظری مثبت برای کودکان معلول و غیرمعلول نشان میدهد.
«مزایای بازی کودک معلول با اسباببازیهایی که نشان دهنده ناتوانی هستند، قابل توجه است. و به ایجاد هویت کمک میکند، فراگیری را ارائه میکند و مهمتر از همه، به تثبیت عادی سازی ناتوانی کمک میکند و به تخیل کمک میکند، به ویژه وقتی صحبت از شغل و اهداف آینده میشود.
کودکان توانا و در حال رشد از بازی با این نوع اسباببازیها سود میبرند، زیرا «احساس عادی بودن، فراگیری و همدلی را ایجاد میکند. میلر میگوید: اگر برخی از اسباببازیها سرپایی یا متحرک نباشند، و اسباببازیهای دیگر باشند، کودک راههای خلاقانهای برای تعامل یا کار موفقیتآمیز با اسباببازیها ایجاد میکند، که احتمالاً به تعاملات زندگی واقعی نیز منتقل میشود. .
دکتر لوک ماسیزین مزایای بازی کودکان با عروسک هایی را که نشان دهنده ناتوانی های جسمی خودشان است را بخشی از کار خود با کودکان مبتلا به اسکولیوز می داند. با افزایش اسکولیوز، ستون فقرات بیمار شروع به انحنا میکند و انواع ناهنجاریهای دیگر، که از بیرون نیز قابل مشاهده هستند، ایجاد میشوند. به عنوان مثال، بیماران ممکن است شانه های ناهموار یا لگن کج شده داشته باشند. او کمک کرد تا ، اولین باربی مبتلا به اسکولیوز را ایجاد شود، زیرا متوجه شد که این عروسک چقدر برای بیمارانش و سایر کودکان مبتلا به این بیماری مفید است. او میگوید: «بچهها آن را دوست دارند، دیدن اینکه وقتی عروسکی با شرایط مشابهی وجود دارد، ناگهان اسکولیوز عادی میشود، بسیار دلچسب است.»
اغلب کودکان برای بازی با یک اسباب بازی جدید نیازی به تشویق ندارند. با این حال، اگر کودک به نظر میرسد تمایلی به پذیرش اسباببازیای که نشاندهنده ناتوانی است ندارد، یک داستان پیرامون ناتوانی اسباببازی، این ایده را تقویت میکند که مطلقاً هیچ مشکلی وجود ندارد.
میلر می گوید «یک داستان خلاق به اسباببازی عمق میبخشد، که به کودک کمک میکند بیشتر به آن وابسته شود، و این اسباببازی احتمالاً به یکی از اسباببازیهای مورد علاقهاش تبدیل میشود، که راهی عالی برای تقویت پیامهای مثبت است.”
همه معلولیت ها قابل مشاهده نیستند
یکی از مزایای استفاده از این تکنیک این است که والدین می توانند برای هر عروسک یا چهره ای پس زمینه ایجاد کنند و ناتوانی را به عنوان بخشی از تاریخچه اسباب بازی بگنجانند. همانطور که منشورهای جدید لگوفرندز نشان می دهند، همه معلولیت ها قابل مشاهده نیستند. در حالی که نشان دادن ناتوانی های قابل مشاهده مهم است، لازم نیست چیز خاصی بخرید تا بازنمایی مثبتی از ناتوانی در مجموعه اسباب بازی های موجود خود ایجاد کنید. این می تواند به همین راحتی باشد که به کودک خود بگویید عروسک جدیدش بستنی دوست دارد و گاهی اوقات برای پیدا کردن دوستان جدید مشکل دارد.
تحقیقات نشان داده است که فقط سه دقیقه بازی با یک اسباببازی معلول میتواند بر نگرشهای دوستی یک کودک غیر معلول نسبت به یک کودک معلول تأثیر بگذارد. بازنمایی در اسباببازیها این قدرت را دارد که ذهنهای باز را رشد دهد و موانع نگرشی را از بین ببرد.»
معصومه لطفی (پایگاه خبری دخالت)