۱۷ دقیقه استفاده از موبایل در روز و افزایش خطر ابتلا به سرطان

محققان آمریکایی پس از بررسی نتایج  ۴۶ مطالعه مختلف اظهار داشتند تنها ۱۷ دقیقه کار با موبایل در روز به مدت ۱۰ سال متوالی می‌تواند خطر ابتلا به سرطان را تا ۶۰ درصد در کاربران افزایش دهد. این در حالی است که  مطالعات قبلی ارتباط مستقیم میان ابتلا به سرطان و استفاده از گوشی‌های هوشمند را ثابت نکرده بود.

تشعشعات مخرب موبایل

محققان آمریکایی می‌گویند که تشعشعات موبایل‌ها می‌تواند با مکانیسم‌های طبیعی سلول‌های بدن تداخل داشته باشند و باعث تولید پروتئین‌های التهابی شوند که به DNA انسان آسیب وارد می‌کنند. آسیب به ماده ژنتیکی می‌تواند موجب بروز سرطان‌های گوناگون در بافت‌های بدن شود.

افزایش کاربران موبایل های هوشمند و بالارفتن نرخ ابتلا به سرطان

افزایش کاربران گوشی‌های هوشمند ممکن است شاهد رشد نرخ ابتلا به سرطان مخصوصاً در کشورهای توسعه یافته در آینده باشیم. در سال ۲۰۱۱ در ۸۷ درصد خانه‌ها یک گوشی هوشمند یافت می‌شده درحالی که این مقدار در سال ۲۰۲۰ به ۹۵ درصد افزایش پیدا کرده است.

سرپرست پژوهش اعتقاد دارد که افراد باید زمان استفاده از موبایل‌ها را به حداقل میزان ممکن، کاهش دهند و سعی کنند فاصله خود را با چنین دستگاه‌هایی در طی روز حفظ نمایند. همچنین تلفن‌های ثابت به عنوان جایگزینی مناسب برای برقراری تماس‌های صوتی توصیه شده است. البته نتایج بدست آمده بسیار جنجالی هستند و ممکن است به دلیل حساسیت‌های بسیار زیاد پیرامون استفاده از موبایل، مورد انتقاد قرار گیرند. احتمالاً بررسی‌های بیشتر برای تایید نتایج مورد نیاز است زیرا برخی از آن‌ها روی افراد مبتلا به سرطان یا حیوانات صورت گرفته‌اند و ارزیابی اثرات بلند مدت استفاده از موبایل به خوبی رخ نداده است.

تردید در مورد نتایج پژوهش ابتلا به سرطان با استفاده از موبایل

 بسیاری از تحقیقات در این زمینه توسط شرکت‌های بزرگ فعال در صنایع موبایل و تجهیزات ارتباطاتی مورد حمایت مالی قرار می‌گیرند و یافته‌های آن‌ها ممکن است به صورت جانبدارانه گزارش شوند. اگرچه به نظر نمی‌رسد که استفاده از دستگاه‌های مبتنی بر امواج رادیویی در حد توصیه شده توسط سازمان‌های نظارتی، خطر چندانی برای سلامت کاربران در پی داشته باشد. تحقیق اخیر ادعا دارد که امواج رادیویی می‌توانند با تاثیر روی کانال‌های کلسیمی غشای سلول‌ها موجب ورود کلسیم بیش از حد نیاز به سلول شوند و پس از نفوذ در میتوکندری سلول، موجب تولید پروتئین‌های التهابی و رادیکال‌های آزاد می‌شوند که از عوامل آسیب‌رسان به ماده ژنتیکی و بروز سرطان شناخته می‌شوند.