به گزارش پایگاه خبری دخالت ، برخورد سیارکها و انفجارهای گاما و ابرنواخترها، پدیدههایی هستند که میتوانند تهدیدی جدی برای زمین و حیات گونههای موجود بر روی آن باشند اما به نظر میرسد وحشتناک ترین چیزی که در فضا وجود دارد، پدیدهای است که هرچیزی که به آن نزدیک میشود را میبلعد که آن سیاهچاله نام دارد.
سیاهچالهها مکانهایی در فضا هستند که در آنجا کششهای گرانشی بسیار زیادی وجود دارد به طوری که حتی نور هم نمیتواند از آن عبور کند. از آنجایی که هیچ نوری نمیتواند از این سیاهچالهها عبور کند به همین دلیل نمیتوان آنها را مشاهده کرد و به صورت نامرئی وجود دارند. به همین دلیل تنها تلسکوپهای فضایی با ابزارهای پیشرفته خود میتوانند به کشف این سیاهچالهها کمک کنند.
اگرشما یک روزی درون یک سیاهچاله سقوط کنید زنده نخواهید ماند چرا که پس از ورود به سیاهچاله وارد نقطه بدون بازگشتی به نام «افق رویداد» میشوید. این مکان جایی است که گرانش بسیار زیادی دارد، و اگر شما قصد فرار از سیاه چاله را دارید باید سرعتی فراتر از نور داشته باشید.
بنابراین، یک سیاهچاله مانند یک جاروبرقی کیهانی با ظرفیت بینهایت، هر چیزی را که سر راهش باشد را میبلعد و از هیچ چیز دریغ نمیکند.
طبق این گزارش، در کهکشان راه شیری هم سیاهچالههایی وجود دارد که فاصله آنها به هزاران سال نوری از زمین میرسد. وقتی صحبت از سیاهچالههای کهکشان راه شیری میشود، نخستین گزینهای که به نظر میرسد، منبع غنی از امواج رادیویی فشرده و پرجرم در مرکز کهکشان راه شیری است که «کمان ای» نام دارد. تصور میشود این جرم یک سیاهچاله ابرپرجرم باشد.
این سیاهچاله عظیم در مرکز کهکشان ما قرار گرفته که بیش از ۴ میلیون برابر خورشید جرم دارد، اما بزرگی آن فقط ۶۰۰۰ برابر خورشید است. فاصله این سیاهچاله ۲۶ هزار سال نوری از زمین میباشد.
به عنوان نزدیکترین سیاهچاله به زمین میتوان« V616 Monocerotis » را نام برد که ۳ هزار سال نوری دورتر از زمین است و جرمی معادل ۹ تا ۱۳ برابر جرم خورشید را دارد.