بر اساس تحقیقات جدید داوینچی جنبه های گرانش زمین را قبل از نیوتن درک کرده بود. بررسی طرح‌های گمشده لئوناردو داوینچی آزمایش‌های اولیه برای درک گرانش را نشان می‌دهد.
لئوناردو داوینچی گرانش زمین را قبل از نیوتن درک کرد
طرح‌های چند صد ساله لئوناردو داوینچی نشان می‌دهد که او جنبه‌های کلیدی گرانش را مدت‌ها قبل از گالیله، نیوتن و اینشتین درک کرده باشد.
اخیرا مؤسسه فناوری کالیفرنیا، نمودارهایی را در دفترچه‌های داوینچی بررسی کرد که مدت‌ها فراموش شده بود. این نوت‌بوک‌ها که اکنون دیجیتالی شده‌اند، آزمایش‌هایی را از اوایل دهه ۱۵۰۰ نشان می‌دهند که ذرات از یک کوزه می‌افتند، که نشان می‌دهد گرانش نوعی شتاب است.
سال ۱۶۰۴ بود که گالیله این نظریه را مطرح کرد که مسافت طی شده توسط یک جسم در حال سقوط متناسب با مجذور زمان سپری شده است و تا اواخر قرن هفدهم که آیزاک نیوتن آن را گسترش داد تا قانون گرانش جهانی را ایجاد کند. بر اساس این بیانیه، نحوه جذب اجسام به یکدیگر را توصیف می کند. مانع اصلی داوینچی با ابزارهایی بود که در اختیار داشت. به عنوان مثال، او فاقد ابزاری بود که دقیقاً زمان را هنگام سقوط اجسام اندازه‌گیری کند.
رمزگشایی کدهای داوینچی
برخی از طرح‌های داوینچی مثلث‌هایی را نشان می‌دهند که توسط ذراتی که از یک کوزه بیرون می‌ریزند هنگام حرکت در مسیر مستقیم موازی با زمین ایجاد می‌شوند. چیزی که داوینچی در این آزمایش ها متوجه شد این بود که اگر کوزه با سرعت ثابت حرکت کند، خط ایجاد شده در اثر سقوط مواد عمودی است، در حالی که اگر کوزه با سرعت ثابتی شتاب بگیرد، ماده در حال سقوط یک خط مایل ایجاد می کند – یا هیپوتنوز یک مثلث متساوی الساقین بین نقطه شروع و پایان مواد در حال سقوط تشکیل شده است.
طرح‌ها همچنین نشان دادند که اگر حرکت کوزه با همان سرعتی که گرانش مواد در حال سقوط را تسریع می‌کند، شتاب بگیرد، مثلث متساوی الاضلاع ایجاد می‌کند که داوینچی آن را “Equatione di Moti” به معنای “برابرسازی (برابری) حرکات” معرفی کرد.
یکی از طرح‌های داوینچی که جزئیات آزمایشی را شامل ریختن آب از یک کوزه برای کمک به درک اثرات گرانش است.
موری قریب، نویسنده اصلی این مطالعه و استاد مهندسی هوانوردی و پزشکی در دانشگاه، «آنچه توجه من را جلب کرد زمانی بود که «Equatione di Moti» را بر روی هیپوتانوس یکی از مثلث های ترسیم شده خود نوشت . مثلثی که یک مثلث قائم الزاویه متساوی الساقین بود. Caltech، “من علاقه مند شدم ببینم منظور لئوناردو از این عبارت چیست.”
آینه‌نویسی معروف داوینچی
هنگام تجزیه و تحلیل طرح‌ها، محققان مجبور شدند یادداشت‌های ایتالیایی داوینچی را که در آینه‌نویسی معروف او در سمت چپ نوشته شده بود و از راست به چپ می‌خواند، ترجمه کنند. سپس محققان از مدل های کامپیوتری برای تکرار آزمایش های داوینچی استفاده کردند.
یادداشت‌های داوینچی تأیید می‌کنند که سرعت مواد در حال سقوط به سمت پایین شتاب می‌گیرد و با سقوط ذرات، دیگر تحت تأثیر پارچ قرار نمی‌گیرند، بلکه تنها توسط گرانش شتاب می‌گیرند که آنها را به سمت پایین می‌کشد. با این حال، او در آن زمان نتوانست مشاهدات خود را در یک معادله فرموله کند.
کریس رو، یکی از نویسندگان این مطالعه، “آنچه دیدیم این بود که لئوناردو با این موضوع دست و پنجه نرم کرد، اما او آن را طوری مدل کرد که فاصله جسم در حال سقوط متناسب با ۲ به توان t [با t نشان دهنده زمان] بود در عوض متناسب با t مربع بود.” و استادیار دانشگاه کورنل در این بیانیه گفت. این اشتباه است، اما بعداً متوجه شدیم که او از این نوع معادله اشتباه به روش صحیح استفاده کرده است.
هنگام مدل‌سازی آزمایش‌های گلدان آبی، این تیم همان خطای داوینچی را در قرن‌ها پیش انجام داد.
قریب در این بیانیه گفت: “ما نمی دانیم که داوینچی آزمایش های بیشتری انجام داده یا این سوال را عمیق تر بررسی کرده است.” اما این واقعیت که او با این مشکل در اوایل دهه ۱۵۰۰ دست و پنجه نرم می کرد، نشان می دهد که تفکر او چقدر جلوتر بوده است.
