بهترین غذاهای رشت

ماهی قزل‌آلا

ماهی قزل‌آلا یکی از غذاهای رشت و سراسر ایران است. این نوع ماهی از خانواده ماهیان قزل‌آلای آزاد می‌باشد و در آب‌های شیرین زندگی می‌کند. ماهی قزل‌آلا به دلیل گوشت لذیذ، نرم و خوشمزه‌اش مورد توجه بسیاری از افراد قرار می‌گیرد.

این ماهی معمولاً به صورت تابه‌ای، سرخ شده یا پخته مصرف می‌شود. متداول‌ترین روش‌های طبخ ماهی قزل‌آلا عبارتند از:

سرخ کردن: ماهی قزل‌آلا را می‌توان در روغن داغ سرخ کرد. با این روش، گوشت ماهی در داخل لایه‌ی خارجی شیب می‌کند و گوشت درونی آن نرم و طرد و طعم منحصر به فردی دارد.

پخت در تابه: ماهی قزل‌آلا را می‌توان در تابه با اضافه کردن مقداری روغن، ادویه‌ها و سبزیجات به همراه آماده‌سازی. این روش نیز به گوشت ماهی لطمه زده و طعم بیشتری به آن می‌بخشد.

پخت در فر: ماهی قزل‌آلا را می‌توان در فر با استفاده از فویل یا ظروف شیشه‌ای پخت کرد. در این روش، می‌توان از ادویه‌ها و آرایشی‌های دلخواه برای اضافه کردن طعم و عطر به ماهی استفاده کرد.

معمولاً ماهی قزل‌آلا سرو شده با سبزیجات تازه، خیارشور، لیمو تازه و نان تازه میل می‌شود. همچنین، می‌توان ماهی قزل‌آلا را با سالاد، سس‌های مختلف یا روشنی‌های دیگر همراه کرد.

ماهی قزل‌آلا به عنوان یک منبع غنی از پروتئین، اسیدهای چرب امگا-۳ و ویتامین D شناخته می‌شود و خوردن آن سودمند برای سلامتی است.

کته کباب

کته کباب یکی از  غذاهای رشت هست . کته کباب از جمله غذاهایی است که معمولاً در مناسبت‌ها و جشن‌ها سرو می‌شود. این غذا از گوشت چرخ کرده و ادویه‌های مخصوص تهیه می‌شود.

برای تهیه کته کباب، ابتدا گوشت قرمز را به همراه پیاز رنده شده و ادویه‌هایی مانند نمک، فلفل، زردچوبه و زیره به چند نوبت در چرخ‌کرده می‌کنند. سپس مخلوط گوشت را به صورت برجسته‌ای شکل می‌دهند و روی مشبک قرار می‌دهند. معمولاً برای افزایش طعم و عطر، روغن زیتون و عصاره لیمو نیز به مخلوط گوشت اضافه می‌شود.

کته کباب را می‌توان در یک محفظه کبابپز در آتش قرار داد و تا اینکه بپزد، پخت کرد. همچنین می‌توان از روش‌های دیگری مانند سرخ کردن در تابه یا پخت در اجاق استفاده کرد.

کته کباب را معمولاً با نان لاواش، سبزیجات تازه، خیارشور، سیر ترش و ماست سرو می‌کنند. ممکن است در برخی مناطق به همراه آبگوشت نیز سرو شود.

البته باید توجه داشت که کته کباب یک غذای سنتی است و برخی از اجزای آن ممکن است با دستورات و روش‌های متفاوتی در هر خانه یا منطقه تهیه شود.

میرزاقاسمی

میرزاقاسمی یکی ازغذاهای رشت است. این غذا از بادمجان سرخ شده، پیاز رنده شده، نمک، ادویه‌ها و میرزا (که از ماست، خیارشور، سیر و ادویه‌های دیگر تشکیل می‌شود) تهیه می‌شود. معمولاً میرزاقاسمی به عنوان یک پیش غذا سرو می‌شود و با نان لاواش یا سبوس دوغ همراه است.

برای تهیه میرزاقاسمی، ابتدا بادمجان‌ها را به شکل نیم‌رنده خرد کنید و در آب نمک قرار دهید تا تلخی بادمجان‌ها کاهش یابد. سپس بادمجان‌ها را آبکش کرده و خشک کنید.

در مرحله بعد، پیاز را رنده کرده و به همراه روغن در یک قابلمه تفت دهید تا طلایی شود. سپس بادمجان‌های خشک شده را به همراه پیاز در قابلمه اضافه کرده و برای مدتی با هم تفت دهید تا بادمجان‌ها نرم شوند.

بعد از آماده شدن بادمجان و پیاز، میرزا را آماده می‌کنیم. برای این منظور، ماست را در یک ظرف قرار داده و خیارشور را خرد می‌کنیم و به ماست اضافه می‌کنیم. سیر را همراه با سایر ادویه‌ها می‌ریزیم و همگی را با هم مخلوط می‌کنیم تا میرزا تهیه شود. ممکن است برخی از ادویه‌ها مانند روغن نعناع، زرشک یا عصاره لیمو نیز به میرزا اضافه شود.

حالا میرزا را به بادمجان و پیاز اضافه کرده و همه مواد را با هم مخلوط می‌کنیم تا تمامی مواد به خوبی ترکیب شوند.

میرزاقاسمی را معمولاً در ظرف مناسبی سرو می‌کنند و ممکن است بر روی آن خلال پسته، خیارشور یا نعناع تزئین کنند. این غذا را می‌توان با نان لاواش، سبوس دوغ و سبزیجات تازه مانند تره، جعفری و شاهی سرو کرد.

خورشت آلوچه

خورشت آلوچه یکی از غذاهای رشت است. آلوچه یا همان کدو حلوایی یک نوع سبزیجات است که در تهیه این خورشت استفاده می‌شود. البته روش تهیه خورشت آلوچه در مناطق مختلف ایران ممکن است تفاوت هایی داشته باشد، اما در ادامه روشی را شرح می‌دهم که بسیار رایج است:

ابتدا پیاز را نگینی خرد کرده و در مقداری روغن تفت می دهیم، به حدی که کمی تغییر رنگ بده.

بعد تکه های گوشت و استخوان را با مخلفاتش اضافه کرده و مجددا تفت می دهیم.

در حین تفت خوردن زردچوبه و مقداری از فلفل ریخته و بعد از چند بار بهم زدن روی حرارت آب جوش و قسمتی از چوب دارچین را هم می ریزیم و می گذاریم تا گوشت خوب بپزد.

سپس پوست به را کنده به صورت تکه های بزرگ خورد میکنیم. داخل تابه کره ریخته و به را کمی تفت می دهیم.

زعفران حل شده و آلوهای خیس خرده را به آن اضافه کرده و بهم می زنیم تا مزه ها به خرد هم برن.

شکر و گلاب هم می افزاییم و باز کمی به تفت دادن ادامه می دهیم ولی باید مواظب باشیم که مواد خشک نشوند.

این مواد را به گوشت پخته اضافه کرده و عرق هل و در صورت نیاز کمی گلاب و دومین تیکه چوب دارچین را هم می ریزیم. نمک هم اضافه کرده (خیلی کم).

زمان می دهیم تا هم به و هم آلو بپزد و خورشت حسابی جا بیفتد.

در اواخر پخت در صورت تمایل رب و آبلیمو می ریزیم و میزان شکر خورش را هم تست می کنیم. باز درشو میگذاریم تا مزه همه مواد به خورد هم روند.

در پایان خورشت به آلو از روی گاز برداشته و داخل ظرف مورد نظر سرو میکنیم.

باقلا قاتق

خورشت باقلا قاتق یکی از معروف ترین غذاهای رشت  است که با نام های باقلا خورش، خورش گل در چمن معروف بوده و در تهیه آن از لوبیایی به نام لوبیا کشاورزی یا لوبیا رشتی یا پاچ باقلا استفاده می شود. خورش باقلاقاتوق را می توانید با نان میل کنید، اما در شمال کشور با کته خوش عطر شمالی و ماهی کفال، ماهی کولی یا ماهی دودی سرو می شود

برای تهیه باقلا قاتق باقالی ها را از چند ساعت قبل با آب گرم خیس کنید.

سپس باقالی ها را پوست بگیرید.

کره را داغ کرده و باقالی ها را در آن تفت دهید.

سپس سیر را رنده کرده و همراه باقالی تفت دهید.

فلفل و زردچوبه را اضافه کنید.

سپش شوید افزوده و کمی تفت دهید.

آب بریزید و وقتی به جوش آمد، درب ظرف را ببندید.

حرارت را کم کنید تا باقالی ها خوب بپزند و آبش کم شد.

پس از ۲۰ دقیقه نمک اضافه کنید و مجددا درب ظرف را ببندید.

وقتی آب باقلا قاتق کشیده شد و جا افتاد، تخم مرغ ها را روی آن بشکنید.

در ظرف خورش باقلا قاتوق را تا پخته شدن تخم مرغ ببندید.

بعد از اضافه کردن تخم مرغها ، نباید خورشت را هم بزنید.

وقتى خورشت باتقلا قاتق روغن انداخت می توانید همراه برنج کته، میل کنید.

همراه با سیر ترشى، زیتون پرورده و ترشى هاى شمالى بهارنارنج سرو نمایید

خورشت فسنجان گیلانی فسنجان با گوشت اردک یا مرغابی!

خورشت فسنجان انواع و اقسام مختلفی دارد و هر نوع آن نیز طرفداران خاص خود را دارد. فسنجان به دلیل داشتن مغز گردو غذای ارزانی نیست اما تقریبا پای ثابت سفره‌های ایرانی است و در گذشته هر خانواده در ماه حداقل یک بار فسنجان می‌خوردند. این بار تصمیم داریم فسنجان گیلانی را با هم بررسی کنیم.

گوشت اردک را درون دیگی ریخته و آن را تا بالای گوشت پر از آب کنید.

مغز گردو را به آن اضافه کنید.

دیگ را بر روی شعله قرار دهید و زمانی که آب به جوش آمد، زیر آن را کم کنید و بگذارید تقریبا ۲ تا ۲/۵ ساعت بر روی شعله بماند تا گوشت اردک به خوبی پخته شود.

روغن را در دیگ داغ کنید و پیاز رنده شده را به آن اضافه کنید و پیاز را تفت دهید. سپس پیاز را نیز به دیگ اضافه کنید.

نکته: گیلانی‌ها معمولا مرغابی و خودکا را به صورت درسته در فسنجان استفاده می‌کنند. چون این پرنده‌ها اندازه‌ی کوچکی دارند به راحتی می‌توان از آن‌ها به صورت خرد نشده استفاده کرد. اما برای  راحتی کار می‌توان مرغابی را تکه‌تکه هم کرد تا کار پخت‌وپز راحت‌تر شود.

نکته: برخی ابتدا گوشت اردک را در روغن کمی سرخ می‌کنند و تفت می‌دهند و سپس آن را در دیگ می‌گذارند تا بپزد.

بعد از پخت گوشت، رب انار ترش را به مواد اضافه کنید. نمک و فلفل بزنید. بگذارید تا نیم ساعت دیگر مواد بر روی شعله‌ی کم با هم بجوشند.

نکته: میزان ترشی فسنجان بسته به سلیقه و زائقه‌ی شما دارد. به جای رب انار می‌توانید از آب‌لیمو، آب انار و حتی لواشک و آب‌غوره هم استفاده کنید که طعم متفاوتی به فسنجان می‌دهد. اما فسنجان گیلانی باید ترش‌مزه باشد.

به غذا سر بزنید و اگر دیدید آب آن کم شده مقداری آب سرد به آن اضافه کنید. اضافه کردن آب سرد به گردو کمک می‌کند تا روغن بیش‌تری تولید کند.

نکته: مایه‌ی فسنجان باید غلیظ باشد. اگر دیدید فسنجان شما آبکی شده کافیست تا در دیگ را باز بگذارید و کمی آن را هم بزنید تا آب اضافی آن بخار شود.

نکته: اگر رب انار شما غلیظ باشد فسنجان شما کمی تیره می‌شود. گیلانی‌ها رنگ تیره برای فسنجان را بیش‌تر می‌پسندند. در گذشته اگر رنگ فسنجان تیره نمی‌شد یک تکه آهن (معمولا نعل اسب تمیز) را که فقط از آن برای آشپزی استفاده می‌شده را برای مدتی درون فسنجان می‌انداختند تا رنگ آن را تیره کند.

فسنجان که آماده شد آن را در ظرف بکشید و به همراه پلو سرو کنید. اصل فسنجان همیشه ترش و مقداری ملس است و فسنجان گیلانی با گوشت اردک، طعمی‌ست که فراموشتان نخواهد شد.