رشد هوش مصنوعی روز به روز چشمگیرتر می شود. یکی از سوالات چالشی و مهم این است که آیا ساخت ربات های دارای احساس ، چه زمانی عملی خواهد شد.
پیوند حس لامسه به پوست ربات ها می تواند تحولی مهم در صنعت رباتیک باشد. برخی از فعالان این حوزه معتقدند اگر ربات ها حس لامسه داشته باشند بهتر از گذشته احساسات انسانها را درک می کنند.
ساخت ربات های دارای احساس ، انقلابی عظیم در دنیای علم
سنسورهای لمسی به Affetto ، به یک ربات ساخته شده مشابه با سر یک کودک کمک می کنند، سیگنالی را ایجاد کنند که بی شباهت به حس لامسه انسانها نیست. رباتی که احساس لمس کند می تواند روزی احساس درد هم داشته باشد در نهایت همین درد جسمی می تواند به احساس لمسی بین انسان و ربات منجر شود.
البته چنین ربات های دارای احساس لمسی هنوز با اجرایی شدن فاصله دارند، اما پیشرفت های مربوط به سنجش لمسی روباتیک این امکان را به واقعیت نزدیک می کند. مینورو اسادا در ۱۵ فوریه در نشست سالانه انجمن آمریکایی برای پیشرفت علم گزارش داد که سنسورهای تعبیه شده در پوست نرم و مصنوعی می توانند هر دوحس لمس ملایم و لمس دردناک را تشخیص دهند. این سنسورها به یک ربات وصل شده اند که می تواند عواطف خودرا نشان دهد.
این سیستم عصبی مصنوعی، همانطور که اسادا آن را صدا می کند ممکن است یک ساختمان کوچک برای دستگاهی باشد که در نهایت می تواند درد را تجربه کند (به شکلی روباتیک) چنین احساسی ممکن است به ربات اجازه دهد تا با رنج یک انسان همدردی کند.
اسادا، استاد دانشگاه اوزاکا در ژاپن و همکارانش سنسورهای لمسی را طراحی کرده اند که با اطمینان می تواند طیفی از لمس ها را انتخاب کند در این سیستم رباتیک به نام Affetto روی یک چهره انسانی رباتیک آزمون می شود که احساسات انسانی در ربات ها چگونه است.
کینگزون من استاد دانشگا علوم اعصاب کالیفرنیای جنوبی در لس آنجلس می گوید، یک ماده نرم و حساس به لمس برخلاف سطح فلزی سفت و سخت، امکان تعامل غنی تر بین ماشین و جهان را فراهم می کند. پوست مصنوعی “امکان درگیری با روشهای متنوع و واقعاً هوشمندی” را فراهم می آورد.
