معرفی مولوی، به نام کامل جلال‌الدین محمد بلخی، یکی از شاعران برجسته و عارفان بزرگ قرن هفتم هجری قمری و سیزدهم میلادی است. او در سال ۶۰۴ هجری قمری در بلخ به دنیا آمد. نام پدر او بهاءالدین ولد بود که یکی از صوفیان و علمای آن زمان بود.
زندگی شخصی جلال‌الدین محمد بلخی
پدر مولوی به علت اختلاف با سلطان محمد خوارزمشاه، مجبور به ترک بلخ و رفتن به قونیه شد. مولوی دو همسر داشت: گوهر خاتون و کِرا خاتون. از این دو همسر، چهار فرزند به نام‌های سلطان ولد، ملکه خاتون، علاءالدین محمد و امیر علیم چلبی داشت.
آثار مولوی
آثار مولوی عبارت‌اند از: “مثنوی معنوی”، “دیوان شمس”، “فیه ما فیه”، “مجالس سبعه” و “مکتوبات” این آثار به زبان فارسی نگاشته شده‌اند، با این حال، در بین آثار به جا مانده از او، جملات محدود به زبان‌های عربی، ترکی و گاپادوس گرک نگاشته شده‌اند.
تاثیرات جلال‌الدین محمد بلخی
تاثیرات مولوی در سراسر جهان شناخته شده است و آثار او به زبان‌های مختلف ترجمه شده‌اند. او در کشور ترکیه، جایگاه فراتر از یک شاعر دارد و پروان پذیرای زیاد دارد. همچنین، در دانشگاه‌های جهان تحقق در تفسیر این آثار صورت گرفت.
مرگ مولوی
مولوی در سال ۶۷۲ هجری قمری در قونیه درگذشت. مراسم تشییع جنازه او با حضور مردم بسیاری از ادیان و مذاهب مختلف برگزار شد. این نشان دهنده تاثیر عمیق و گسترده او بر روی افراد مختلف بود.
جلال‌الدین محمد بلخی یکی از شاعران بزرگ و عارفان قرون وسطای است که آثارش هنوز هم در سطح جهان تاثیرگذار است. او با آثار خود، نظام فکری خود را به دنیا نشان داد که بر پایه عشق، تسامح و پذیرش است. این مقاله فقط چند جنبه از زندگی و کار او را پوشش داد. برای درک کامل تر، پیشنهاد می کنم آثار او را مطالعه کنید.
