چین از اولین کشتی مکنده کربن در جهان رونمایی کرد

چین آنچه را که می‌گوید اولین کشتی مکنده کربن است را تکمیل کرده است که گامی قابل توجه به سمت کاهش انتشار کربن در تولید نفت فراساحلی است.

اولین کشتی مکنده کربن

به نقل از پایگاه خبری دخالت این اف‌پی‌اس‌او ۳۳۰ متری در شانگهای ساخته شده و تا پایان ماه جاری تحویل داده خواهد شد. این کشتی که توسط شرکت دولتی صنایع سنگین کشتیرانی اقیانوس کاسکو توسعه یافته است، ظرفیت تولید روزانه نفت تا ۱۲۰ هزار بشکه را دارد و در عین حال دی اکسید کربن تولید شده در طول سفر و فرآیندهای استخراج خود را جذب و ذخیره می‌کند.

این رویکرد جدید برای کاهش اثرات زیست‌محیطی حفاری دریایی طراحی شده است، به‌ویژه با توجه به اینکه توربین‌های گازسوز که معمولا در اف‌پی‌اس‌او استفاده می‌شوند، انتشار دهنده‌های اصلی دی اکسید کربن هستند. کشتی ساخت چین آلاینده‌های خود را جذب می‌کند و برق را از گرمای گازهای خروجی مهار می‌کند. هدف این شرکت تطبیق تولید نفت با کنترل نوآورانه انتشار گازهای گلخانه‌ای است.

اوج انتشار کربن

این کشور متعهد شده است که تا سال ۲۰۳۰ به اوج انتشار کربن برسد و تا سال ۲۰۶۰ به انتشار خالص صفر برسد. دیگر شرکت‌های بزرگ نفت و گاز جهانی نیز به طرح‌های مشابه چشم دوخته‌اند. در ژانویه، اداره حمل و نقل آمریکا یک واحد تولید آمونیاک با فناوری جذب کربن را تأیید کرد.

این تحولات منعکس‌کننده شتاب فزاینده‌ای در صنعت برای پذیرش فناوری‌های پاک‌تر است که به دلیل فوریت محدود کردن افزایش دمای جهانی به زیر دو درجه سانتیگراد بالاتر از سطوح قبل از صنعتی شدن است. اقدام چین برای تجهیز تأسیسات نفتی شناور به فناوری جذب کربن، فشار گسترده‌تری برای کاهش انتشار قابل‌توجه مرتبط با استخراج نفت و گاز است.

۵.۱ میلیارد تُن گازهای گلخانه‌ای

بر اساس گزارش آژانس بین‌المللی انرژی، استخراج، حمل و نقل و فرآوری نفت و گاز حدود ۵.۱ میلیارد تُن گازهای گلخانه‌ای در سال ۲۰۲۲ تولید کرد که حدود ۱۵ درصد از کل انتشارات مرتبط با انرژی در سراسر جهان را تشکیل می‌دهد. فراتر از حفاری دریایی، چین همچنان به دنبال پروژه‌های تجدیدپذیر در مقیاس بزرگ است. سازندگان تجهیزات این کشور توربین‌های بادی قدرتمندی ساخته‌اند که در هر چرخش انرژی بیشتری تولید می‌کنند.

با این حال، چین همچنین با چالش دور انداختن یا استفاده مجدد از این اجزای عظیم توربین زمانی که به پایان عمر ۲۰ تا ۲۵ ساله خود می‌رسند، مواجه است. محققان در حال یافتن راه‌هایی برای استفاده مجدد از تیغه‌ها به عنوان مصالح ساختمانی با ترکیب آنها در مخلوط سیمان و آسفالت هستند.