سقوط کولبر ۱۴ ساله از کوه | صحبت های غم انگیز مادر مانی هاشمی+ عکس

سقوط کولبر ۱۴ ساله از کوه

در چند روز گذشته یک نوجوان ۱۴ ساله کولبر به نام «مانی هاشمی» به دنبال تعقیب و گریز با یکی از ماموران نظامی منطقه زخمی شد. این کودک ساکن روستای شمشیر از توابع شهرستان پاوه در استان کرمانشاه است.

این کولبر ظاهراً دچار جراحت‌های عمیق شده و خانواده او توان مالی برای انتقال او به مراکز درمانی تهران را ندارند.

جریان حادثه به این شکل بوده که مانی ۱۴ ساله از ترس دستگیری و بازداشت، تعادل خود را از دست می‌دهد و از کوه سقوط می‌کند. او با خانواده‌اش در روستای شمشیر از توابع پاوه کرمانشاه زندگی می‌کنند و درمان‌های اولیه در بیمارستان‌های محلی صورت گرفته است.

صحبت های غم انگیز مادر این کولبر کرمانشاهی

خانم رستم‌زاده مادر مانی ۴ سال است که به دلیل اعتیاد همسر متارکه کرده و حضانت ۲ فرزند ۱۴ و ۱۱ ساله خود را بر عهده دارد. او تنهاست و می‌گوید به لحاظ مالی حامی ندارد و برادرش هم کولبر است و قاعدتا شرایط مالی‌اش به گونه‌ای نیست که بتواند کمک چندانی به این خانواده کوچک داشته باشد. به همین دلیل هم زن جوان برای امرار معاش و ادامه حیات چاره‌ای ندارد به جز آنکه سخت‌ترین و تنها راهکار برای امرار معاش یعنی کولبری را در پیش بگیرد. مانی نیز وقتی کمی بزرگ‌تر می‌شود تصمیم می‌گیرد مادرش را همراهی کند. این بار مادر و فرزند کوله‌های لوبیا را به پشت گرفته و به سمت مرز در حرکت بودند که مانی دچار حادثه‌ای تلخ می‌شود.

مانی به رویای شاد نرسید

از چندماه قبل مادر و پسر با هم به کولبری می‌رفتند و چون می‌توانستند بار بیشتری حمل کنند پول بیشتری گیرشان می‌آمد و وضعیت زندگی‌شان بهتر شده بود. اما وقتی مدرسه‌ها باز شد مانی باید به مدرسه می‌رفت. او پسر درس‌خوانی بود و مادرش می‌خواست به هر قیمتی که شده مانی درسش را ادامه بدهد، اما کرونا کلاس‌ها را غیرحضوری کرده بود و دانش‌آموزان باید با نرم‌افزار شاد و از طریق موبایل و تبلت در خانه درس می‌خواندند. اما زن جوان که درگیر مخارج روزمره زندگی‌اش بود چطور می‌توانست برای پسرش گوشی موبایل بخرد؟ به همین دلیل بود که این بار مانی با انگیزه جمع کردن پول برای خریدن گوشی به کولبری می‌رفت. او رسیدن به آرزوهایش را در کولبری، خریدن گوشی، درس خواندن با شاد و رفتن به دانشگاه می‌دید.

مادر مانی می‌گوید: پسرم سال گذشته معدلش ۱۸/۹۳ شد و همه نگرانی‌اش مدرسه رفتن بود. کولبری می‌کرد که بتواند موبایل بخرد و از درس و مشق‌هایش عقب نیفتد، اما حالا با وضعیتی که پیدا کرده نه‌تنها نتوانست موبایل بخرد بلکه از درس‌هاش عقب افتاد. از طرفی مخارج درمان او برای ما که هیچ پولی نداریم کمرشکن است.