به گزارش پایگاه خبری دخالت به نقل از جماران، حجت الاسلام و المسلمین سید حسن خمینی گفت: مسیر وحدت اسلامی که مورد بیان امام بود توسط رهبر معظم انقلاب بسیار پررنگ، درخشان و ارزشمند تعقیب شده است. یک لحظه جمهوری اسلامی و سیاست های جمهوری اسلامی در دفاع از وحدت اسلامی دچار تزلزل نشده و هزینه اش را هم داده اما با عزم راسخ در این مسأله گام برداشته است. این هم برای ما بسیار نقطه ارزش است و هم برای دوستان دیگری که در جهان اسلام زندگی می کنند حتما محل اعتماد هست و ان شاء الله خواهد بود.
رونمایی سید حسن خمینی از یک نامه مهم امام
ایشان در دیدار با مهمانان سی و پنجمین کنفرانس وحدت اسلامی گفت: نسل ها در ایران و غیر ایران وامدار روح بلند امام خمینی(س) است، کنفرانس وحدت به نام امام بزرگوار ما گره خورده است. در آغاز مبارزات در دوره رضا شاه که همه مشکلات با هم پدیده آمده بود عمامه از سر اهل علم بر می داشتند، چادر از سر زنان می کشیدند، مجالس وعظ و ذکر و یاد خدا را تعطیل کرده بودند و به حساب خودشان تجدد را از مسیر منع دینداری پی می گرفتند، امام یک نامه ای دارند در کتابخانه وزیری یزد جزو اولین اسنادی است که از ایشان باقی مانده است.
این نامه با یک آیه شروع می شود که همین آیه تا آخر با امام می ماند؛ وقتی درس تعطیل می شد و ایشان می خواست اخلاق بگوید همین یک آیه را می خواندند، اگر کسی به ملاقات ایشان می رفت، باز همین آیه را می خواندند و… . آیه این است که «قُلْ إِنَّمَا أَعِظُکُم بِوَاحِدَهٍ أَن تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَی وَفُرَادَی».(من یک موعظه بیشتر ندارم و آن اینکه برای خدا بلند شوید؛ دو نفره یا تنهایی).
شجاعت به معنای ندیدن خود و از خود عبور کردن است
وی افزود: اگر از من بپرسند امام را در یکی از ابعاد شخصیتی تعریف کن، فقیهی خبره و اصولی ای بسیار زبردست است. امام همه اینها هست اما عارف است و دنیا را از چشم یک عارف نگاه می کند. «همه هرچه هستند از آن کمترند که با هستی اش نام هستی برند». همه جهان در عداد او چیزی نیست و این روح دیانت و تدیّن است. همانگونه که امیرالمؤمنین(ع) در آغاز زیارت شعبانیه می فرمایند، «إِلَهِی هَبْ لِی کَمَالَ الانْقِطَاعِ إِلَیْکَ وَ أَنِرْ أَبْصَارَ قُلُوبِنَا بِضِیَاءِ نَظَرِهَا إِلَیْکَ حَتَّی تَخْرِقَ أَبْصَارُ الْقُلُوبِ حُجُبَ النُّورِ فَتَصِلَ إِلَی مَعْدِنِ الْعَظَمَهِ وَ تَصِیرَ أَرْوَاحُنَا مُعَلَّقَهً بِعِزِّ قُدْسِکَ».
این عرفان در خیلی ها بود؛ اما عرفان امام در کجا صداقت خود را نشان داد؟ «شجاعت»! چون شجاعت به معنای ندیدن خود و از خود عبور کردن است. اگر عارفی شجاع نیست، دروغ می گوید.
گاهی اوقات از جان باید گذشت
او ادامه داد : گاهی اوقات از جان باید گذشت، گاهی از آبرو باید گذشت، گاهی باید فرزند داد. بعضی وقت ها جان دادن راحت است اما آخرین چیزی که «یخْرُجُ مِنْ قُلُوبِ الصِّدِّیقینَ»، آبرو است؛ باید مقابل موج تخریب ها ایستاد. یعنی کسی که توانست وجهه ذوالجلال را ببیند باید بتواند سینه سپر کند و ملاکش شجاعت است؛ شجاعت از جان، مال و آبرو. اینکه امام آخر عمر می فرمودند من اگر آبرویی دارم می خواهم بگذارم هم نکته ای در همین راستاست. یعنی حتی اگر جایی لازم شد باید آبرویت را هم برای اسلام هزینه کنی و آبرو هم مال خودت نیست.
وحدت هم بعضا عطای آبرو می خواهد که آدم در مقابل ملامت ها، شماتت ها، تعصبات بی جا و کوردلی ها بایستد؛ همان آفت هایی که امروز آبروی پیامبر(ص) و اسلام را می برد.
وی افزود: باید اذعان کرد مسیر وحدت اسلامی که مورد بیان امام بود توسط رهبر معظم انقلاب به طور بسیار پررنگ، درخشان و ارزشمند تعقیب شده است و جمهوری اسلامی یک لحظه در دفاع از وحدت اسلامی دچار تزلزل نشده و گرچه هزینه آن را هم داده اما همواره با عزم راسخ در این مسأله گام برداشته است.
ما، که نزدیک امام بودیم آن انقلاب درونمان پدیدار نشد
وی در پایان گفت: اگر یک اویس قرنی با پیامبر(ص) بود، جهان اسلام بسیار اویس قرنی ها با انقلاب داشت. «می توان رفت به یک چشم پریدن تا مصر/ بوی پیراهن اگر قافله سالار شود». چه بسیار بوی پیراهن ها که در فلسطین، مصر، افغانستان، سوریه، لبنان، یمن، بحرین و کشورهای آسیای میانه و حتی تا قلب آمریکا به خاطر آن انسان هایی زیر شکنجه جان دادند و ایستادند و مقاومت کردند و در روح آنها تحول پدید آمد؛ کسانی که امام را ندیده بودند اما آن روح مسیحایی توانسته بود از میان جمادات نفسانیه عبور کند و به آنها برسد. ما، که نزدیک امام بودیم آن انقلاب درونمان پدیدار نشد، اما در آن فرد ساکن افغانستان، پاکستان یا عراق رخ داد.
انشاء الله این عزت سال های سال ادامه پیدا کند.