روستایی که مردان در آن ممنوع هستند و فقط زنان اجازه زندگی در آنجا را دارند

روستایی که مردان در آن ممنوع هستند و فقط زنان اجازه زندگی در آنجا را دارند اوموجا نام دارد. این روستای کنیایی به عنوان پناهگاهی برای بازماندگان خشونت جنسی تاسیس شد و ساکنان آن در جامعه تک جنسیتی در حال پیشرفت هستند.

روستایی که مردان در آن ممنوع هستند

Umoja اوموجا در سال ۱۹۹۰ توسط ۱۵ زن که توسط سربازان انگلیسی مورد تجاوز قرار گرفته بودند تأسیس شد. این روستا در مراتع سامبورو، در شمال کنیا است که توسط حصاری از خار احاطه شده است.

این دهکده در سال ۱۹۹۰ توسط گروهی متشکل از ۱۵ زن که از تجاوز جنسی توسط سربازان محلی بریتانیا جان سالم به در برده بودند، تأسیس شد. جمعیت اوموجا اکنون به زنانی که از ازدواج ، ختنه زنان، خشونت خانگی و تجاوز جنسی فرار می کنند تشکیل شده است که همه اینها هنجارهای فرهنگی در بین سامبورو هستند.

زنان این روستا لباس سنتی سامبورو از دامن های طرح دار، پیراهن های رنگارنگ و کانگا (یک روکش رنگارنگ) بر روی شانه های خود می پوشند. گردنبندهای ساخته شده از رشته هایی از مهره های رنگارنگ، الگوهای دایره ای خیره کننده ای را در اطراف گردن خود ایجاد می کنند. لباس‌های رنگارنگ با هوای خشک و زمین تضاد دارند.

بنیانگذار اوماجا

ربکا لولوسولی بنیانگذار اوماجا و ماتریارک دهکده است. او در بیمارستان در حال نقاهت پس از ضرب و شتم توسط گروهی از مردان بود که ایده جامعه ای فقط برای زنان به ذهنش رسید . این ضرب و شتم تلاشی بود تا به او درسی بدهد که جرأت کند با زنان روستای خود در مورد حقوقشان صحبت کند. سامبورو با قبیله ماسایی ارتباط نزدیک دارد و به زبانی مشابه صحبت می کند. آنها معمولاً در گروه های پنج تا ۱۰ خانواده زندگی می کنند و دامدار نیمه عشایری هستند. فرهنگ آنها عمیقاً مردسالارانه است. در جلسات روستا، مردان در یک دایره درونی می نشینند تا در مورد مسائل مهم روستا صحبت کنند، در حالی که زنان در بیرون نشسته اند و فقط گاهی اجازه ابراز عقیده را دارند. اولین اعضای اوموجا همگی از روستاهای منزوی سامبورو در سراسر دره ریفت بودند. از آن زمان، زنان و دخترانی که از پناهگاه می شنوند می آیند و یاد می گیرند که چگونه تجارت کنند، فرزندان خود را بزرگ کنند و بدون ترس از خشونت و تبعیض مردانه زندگی کنند.

در حال حاضر ۴۷ زن و ۲۰۰ کودک در اوموجا زندگی می کنند. اگرچه ساکنان آن بسیار مقرون به صرفه زندگی می کنند، این زنان و دختران مبتکر درآمدی منظم دارند که غذا، پوشاک و سرپناه را برای همه فراهم می کند. رهبران روستا یک کمپینگ را در یک کیلومتری کنار رودخانه اداره می‌کنند، جایی که گروه‌هایی از توریست‌های سافاری در آنجا اقامت می‌کنند. بسیاری از این گردشگران و دیگرانی که از ذخایر طبیعی اطراف عبور می کنند، از اوموجا نیز دیدن می کنند. زنان هزینه ورودی متوسطی را دریافت می کنند و امیدوارند که با ورود به روستا، بازدیدکنندگان زیورآلات ساخته شده توسط زنان در مرکز صنایع دستی را خریداری کنند.

یکی از ویژگی های منحصر به فرد جامعه اوموجا این است که برخی از ساکنان با تجربه تر، زنان و دختران روستاهای اطراف سامبورو را در مورد مسائلی مانند ازدواج زودهنگام و ختنه زنان آموزش می دهند. جواهرات منجوق آراسته یکی از لوازم مهم فرهنگ سامبورو است.

دختران اولین گردنبندهای خود را در مراسمی به نام منجوق زدن از پدرشان می گیرند. پدر یک مرد “جنگجو” بزرگتر را انتخاب می کند که دختر در این زمان با او ازدواج موقت می کند. بارداری ممنوع است، اما داروهای ضد بارداری در دسترس نیستند. اگر باردار شود، او را مجبور به سقط جنین می کنند که توسط زنان دیگر روستا انجام می شود.

یکی از زنان به نام جین می‌گوید سه مرد با لباس گورکا به او تجاوز کردند. او در حال گله‌داری بزها و گوسفندان و شوهرش در حال حمل هیزم بود که مورد حمله قرار گرفت. او می گوید من خیلی شرمنده بودم و نمی توانستم در مورد آن با دیگران صحبت کنم. آنها کارهای وحشتناکی با من کردند.

او ۳۸ سال دارد اما به طور قابل توجهی پیرتر به نظر می رسد. او یک زخم عمیق روی پایش دارد که وقتی او را به زمین هل می دادند توسط سنگ بریده شد. او می گوید: من به مادر شوهرم گفتم که مریض هستم، زیرا باید جراحات و افسردگی خود را توضیح می دادم. او به درمان با طب سنتی پرداخت اما فایده ای نداشت. وقتی به شوهرم [درباره تجاوز جنسی] گفتم، او مرا با عصا کتک زد. بنابراین ناپدید شدم و با فرزندانم به اینجا آمدم.»

او می گوید قصد ازدواج مجدد ندارد، اما می خواهد در روستا بماند تا از او حمایت شود و فرزندانش بتوانند به مدرسه بروند. او می‌گوید: «من می‌خواهم فرزندانم آزاد باشند با کسانی که خودشان انتخاب می‌کنند ازدواج کنند.

مری ۳۴ ساله می‌گوید در ۱۶ سالگی او را به یک گله گاو به مردی ۸۰ ساله فروخته‌اند. او می‌گوید: «من هرگز نمی‌خواهم این جامعه حامی زنان را ترک کنم.

بسیاری از زنان می گویند که پس از زندگی در اوموجا نمی توانند دوباره با یک مرد زندگی کنند.

معصومه لطفی (پایگاه خبری دخالت)