برنامه بزرگ ناسا برای آوردن اینترنت به ماه

برنامه بزرگ ناسا برای آوردن اینترنت به ماه ! این آژانس در حال برنامه ریزی برای ایجاد تعدادی زیرساخت در ماه و اطراف آن است، از جمله یک زیستگاه انسانی، یک ایستگاه فضایی جدید و یک وب سرویس قمری که می تواند همه آن را متصل نگه دارد.

آوردن اینترنت به ماه

سال گذشته، ناسا آرتمیس ۱ را پرتاب کرد، اولین ماموریت از سری ماموریت هایی که هدف آن بازگرداندن فضانوردان آمریکایی به سطح ماه و در نهایت ایجاد یک کمپ پایه دائمی در ایالات متحده است. اکنون، آژانس در حال آماده شدن برای یک هدف به همان اندازه مهم است: اطمینان از این که وقتی فضانوردان آینده سرانجام روی ماه فرود آمدند، می توانند یک سلفی ارسال کنند.

آژانس فضایی ایالات متحده در مراحل اولیه توسعه LunaNet است، یک طرح نوپا اما حیاتی برای ایجاد یک شبکه اینترنتی برای ماه. البته، تلاش بیش از این است که به فضانوردان اجازه دهیم چند سلفی بگیرند. در مقایسه با مأموریت‌های تاریخی آپولو، که برای اولین بار بر روی آوردن انسان به ماه متمرکز بود، برنامه آرتمیس اهداف بلندتری دارد. ناسا در حال برنامه ریزی برای ایجاد طیف گسترده ای از زیرساخت ها در ماه و اطراف آن است، از جمله زیستگاه انسان، ایستگاه فضایی جدید و سرویس وب ماه که می تواند همه چیز را متصل نگه دارد.

انتقال داده ها بین زمین و ماه دقیقاً آسان نیست

دیو اسراییل، محقق اصلی و معمار بخش، می‌گوید: «در حال حاضر روی زمین، ما همچنین تمام دکل‌های تلفن همراه و نقاط اتصال وای‌فای و چیزهایی را داریم که به ما اتصال شبکه می‌دهند، و این واقعاً مسیر زندگی روزمره ما را تغییر داد. کاری که ما می‌خواهیم انجام دهیم این است که این تجربه را برای فضانوردان و مأموریت‌های روباتیکی که به ماه می‌روند امکان‌پذیر کنیم و سپس  در آینده آن را تا مریخ و هر کجا که قرار است برویم گسترش دهیم.

هر چند چالش هایی وجود دارد. انتقال داده ها بین زمین و ماه دقیقاً آسان نیست، به ویژه از قطب جنوبی ماه و سمت دور ماه، که مستقیماً رو به زمین نیست. حمل و نقل مانع دیگری است: سفرها به ماه خیلی مکرر نیستند، بنابراین در واقع حمل و نقل تجهیزات اینترنتی قمری ممکن است مدتی طول بکشد. چندین پرتاب آینده – از جمله ماموریت خدمه Artemis II که در حال حاضر برای سال ۲۰۲۴ برنامه ریزی شده است – شامل نمایش فناوری ارتباطات ماه خواهد بود. با این حال، اسرائیل می‌گوید که پیش‌بینی نمی‌کند همه چیز تا اواخر این دهه به‌طور کامل راه‌اندازی شود.

یک گام بزرگ برای اینترنت فضایی

اینجا روی زمین، سال‌ها از ماهواره‌های موجود در مدار خود برای اتصال به وب (مخصوصاً در هواپیماها) استفاده کرده‌ایم. و شرکت هایی مانند اسپیس ایکس، وان وب و آمازون در حال حاضر در حال ساخت شبکه های هزاران ماهواره در مدار پایین زمین برای ارائه خدمات حتی سریعتر از فضا هستند. ایستگاه فضایی بین المللی نیز به وب متصل است. متأسفانه، نمی توان همین را در مورد ماه گفت.

کلی لارسون، مدیر عامل Aquarian توضیح می‌دهد: «نرخ‌های داده‌ای که مشتریان در حال حاضر روی ماه دریافت می‌کنند، مانند دیال‌آپ است – حتی شبیه شماره‌گیری نیست – مثل این است که شما در حال مبارزه برای دسترسی به آن هستید». اسپیس، استارت آپی که بر ارتباطات قمری تمرکز دارد.

برای بهبود خدمات، ناسا در حال برنامه ریزی برای پرتاب ماهواره های قمری است که به یکدیگر متصل می شوند و سپس به زیرساخت های ارتباطی روی زمین باز می گردند. فضاپیمای رله مخصوصاً برای مناطق صعب العبور ماه، مانند سمت دور و قطب جنوبی ماه مفید خواهد بود، که آژانس فضایی امیدوار است فضانوردان در نهایت آنها را کاوش کنند. ناسا همچنین مجموعه‌ای از ایستگاه‌های زمینی را که اساساً مانند برج‌های سلولی کار می‌کنند، روی سطح ماه مستقر خواهد کرد. در تئوری، ارتباطات قمری کمتر شبیه یک خط تلفن و بیشتر شبیه یک شبکه اینترنتی کار خواهند کرد.

شرکت های خصوصی باید در ساخت این زیرساخت جدید اینترنتی نقش داشته باشند. به عنوان مثال، Aquarian Space در حال برنامه ریزی برای پرتاب اولین ماهواره های ارتباطی ماه خود در سه ماهه دوم سال ۲۰۲۵ است و در نهایت امیدوار است که فناوری آن در نهایت سطح ۱۰۰ مگابیت در ثانیه و ۲۴-۷ سطح ماه را ارائه دهد. ناسا همچنین در حال همکاری با نوکیا برای ساخت یک شبکه سلولی ۴G برای ماه است. این شرکت قبلاً قراردادی بیش از ۱۴ میلیون دلار از آژانس فضایی برنده شده است و اولین ایستگاه پایه آن – به همراه تجهیزات رادیویی – باید از طریق موشک SpaceX که قرار است در سال آینده پرتاب شود به ماه تحویل داده شود.

تیری کلاین، رئیس بخش تحقیقات راه‌حل‌های آزمایشگاه‌های بل در آزمایشگاه‌های نوکیا، توضیح می‌دهد: «به نظر ما در مقایسه با معدن، دکل یا مزرعه بادی دورافتاده یا کارخانه تفاوت چندانی ندارد. اتفاقاً خیلی دور است. اتفاقاً خیلی خشن است. اما از منظر ارتباطی، به نظر می رسد نسخه افراطی از کاری که ما هر روز انجام می دهیم.”

پروژه موازی مون لایت

آژانس فضایی اروپا در حال کار بر روی یک پروژه موازی به نام Moonlight است که هدف آن استخدام شرکت‌هایی برای ساخت زیرساخت‌های مخابراتی ماه نیز است.

بسیاری از انگیزه های پشت سرویس اینترنتی مون شات در واقع در مورد لجستیک اولیه است. از آنجایی که بازدیدکنندگان انسانی و روبات‌ها شروع به پیاده‌روی در سطح ماه به تعداد بیشتری می‌کنند، به یک شبکه ارتباطی برای کمک به آنها در مسیرها نیاز خواهند داشت – تا حدودی شبیه سیستم موقعیت‌یابی جهانی (GPS) که ما اینجا روی زمین استفاده می‌کنیم. LunaNet آینده همچنین ممکن است در حفظ زمان استاندارد در ماه نقش داشته باشد، که برای برنامه ریزی فعالیت ها در سطح ماه و در مدار ماه بسیار مهم است. اسرائیل توضیح می دهد که این وب سرویس همچنین می تواند به نظارت بر سلامت فضانوردان و ردیابی آب و هوای ماه کمک کند.

او می‌گوید: «ما برنامه‌ریزی کرده‌ایم و انتظار داریم که تعداد زیادی ویدیو با نرخ داده بالا را که از ماه بازمی‌گردند، ببینیم، و برای کسانی از ما روی زمین که واقعاً بتوانیم همراه با فضانوردان زمانی که آنجا هستند، تجربه کنیم.»

افزایش تقاضا برای اینترنت قمری

ناسا امیدوار است که با افزایش فعالیت در ماه و اطراف آن، این شبکه گسترش یابد. این آژانس انتظار دارد که با ورود Lunar Gateway، ایستگاه فضایی جدید قمری، ماه به حدود ۲۱۰ مگابیت در ثانیه و ۴٫۶ ترابایت در روز بر اساس نمایش اسلایدی که آژانس فضایی در سال گذشته ارائه کرد، نیاز داشته باشد. تا سال ۲۰۳۵، یا زمانی که ناسا پیش بینی می کند که برای یک ماموریت انسانی به مریخ آماده شود، ماه ممکن است به ۹۵۰ مگابیت در ثانیه و ۱۲ ترابایت در روز نیاز داشته باشد.

حتی در کوتاه مدت، انتظار می رود تقاضا برای اینترنت قمری افزایش یابد. طبق گفته Aquarian Space در سال ۲۰۲۱ تنها ۱۳ دارایی از جمله چندین فرودگر و مریخ نورد ماه در ماه و اطراف آن وجود داشت. این شرکت می گوید که پیش بینی ها نشان می دهد که تا پایان دهه ممکن است بین ۲۰۰ تا ۲۵۰ وجود داشته باشد.

مخاطرات ژئوپلیتیکی بسیار بالا

هرکسی که اینترنت را در ماه شکل دهد، قدرت قابل توجهی را در اختیار خواهد داشت، از دیکته کردن نحوه همکاری ارائه دهندگان شبکه تا توزیع آدرس های وب قمری. در حالی که ایالات متحده در حال رقابت برای جمع کردن سایر کشورها و آژانس‌های فضایی تحت چتر توافقنامه آرتمیس است – مجموعه‌ای از اصول بین‌المللی که برای هدایت اکتشاف و توسعه ماه و فضای بیرونی است – هیچ تضمینی وجود ندارد که همه آن را امضا کنند. قابل توجه است که روسیه و چین در پروژه های قمری خود با یکدیگر همکاری می کنند.

ماه هشتمین قاره زمین است. نامراتا گوسوامی، کارشناس سیاست فضایی و نویسنده کتاب Scramble for the Skies می گوید: این مهم است که کدام کشور قادر به ارائه قابلیت های اینترنتی باشد که بتواند نیازهای بازیگران مختلفی را که در حال برنامه ریزی برای رسیدن به ماه در دهه آینده هستند برطرف کند. : مسابقه قدرت بزرگ برای کنترل منابع فضای بیرونی. “کشوری که بتواند مقرون به صرفه ترین بسته اینترنت قمری را ارائه دهد، برنده مسابقه خواهد بود.”

البته، ممکن است مدتی طول بکشد تا اینترنت قمری، به ویژه در زندگی روزمره ما، محوری به نظر برسد. حداقل در ابتدا، بیشتر شبکه ارتباطات بین روبات‌ها و فضانوردان حرفه‌ای را تسهیل می‌کند و در درجه اول به ماموریت‌هایی که صدها هزار مایل دورتر از زمین انجام می‌شوند، کمک می‌کند. از بسیاری جهات، این گسترش بزرگ وب در ابتدا نامرئی خواهد بود و محدود به چند سازمان و شرکت دولتی خواهد بود.

گرفتن سلفی روی ماه

اما این برای افرادی که در LunaNet کار می کنند ناراحت کننده نیست. آنها امیدوارند که آینده اینترنت ماه منعکس کننده داستان وب اصلی باشد، که در دهه ۱۹۶۰ به عنوان راهی برای ارسال اطلاعات بین شبکه ای از رایانه ها شروع شد. در آن زمان، هیچ کس به فیس بوک و اوبر فکر نمی کرد، اما این فناوری هسته ای چند دهه بود که در نهایت این خدمات را فعال کرد، که به نوبه خود، جهان را تغییر داد. افرادی مانند یک، محقق ناسا، بر این باورند که کار آنها به طور مشابه به عنوان یک پایه فنی برای ماه، و در نهایت، بقیه منظومه شمسی عمل خواهد کرد.

او می‌گوید: گرفتن یک سلفی، و سپس گفتن، “هی،ببین، من روی ماه هستم “من بخشی از تحقق آن هستم.” بسیار لذت بخش است.

معصومه لطفی (پایگاه خبری دخالت)