یک تیم بین‌المللی از دانشمندان مکانیسم‌های عصبی را شناسایی کرده‌اند که موسیقی از طریق آن درد را در موش‌ها کاهش داد. این یافته‌ها که می‌تواند به توسعه روش‌های ایمن‌تر برای درمان درد کمک کند، در Science منتشر شد.
چگونه موسیقی درد را کاهش می دهد
این مطالعه توسط محققان موسسه ملی تحقیقات دندانپزشکی و جمجمه صورت (NIDCR) انجام شد. رنا دسوزا، مدیر NIDCR، دکترای D.D.S.، گفت: «ما به روش‌های مؤثرتری برای مدیریت درد حاد و مزمن نیاز داریم، و این با درک بهتر فرآیندهای عصبی اساسی که درد را تنظیم می‌کنند، شروع می‌شود. “این مطالعه با کشف مداری که واسطه اثرات کاهش درد در موش ها است، دانش مهمی را اضافه می کند که در نهایت می تواند رویکردهای جدیدی را برای درمان درد ارائه دهد.”
موسیقی می تواند به کاهش دردهای جراحی ها زایمان و سرطان کمک کند
در سال ۱۹۶۰، مطالعات انجام شده بر روی انسان ها نشان داده است که موسیقی و انواع دیگر صدا می تواند به کاهش دردهای حاد و مزمن، از جمله درد ناشی از جراحی های دندانپزشکی و پزشکی، زایمان و سرطان کمک کند. با این حال، چگونگی ایجاد کاهش درد توسط مغز، کمتر مشخص بود.
یکی از نویسندگان ارشد، Ph.D.، گفت: «مطالعات تصویربرداری مغز انسان، بخش‌های خاصی از مغز را در کاهش درد ناشی از موسیقی دخیل دانسته‌اند، در حیوانات، ما می‌توانیم مدارها را برای شناسایی بسترهای عصبی درگیر به طور کامل تری کاوش و دستکاری کنیم.
محققان ابتدا موش هایی را با پنجه های ملتهب در معرض سه نوع صدا قرار دادند: قطعه ای دلپذیر از موسیقی کلاسیک، تنظیم مجدد ناخوشایند همان قطعه و نویز سفید. با کمال تعجب، هر سه نوع صدا، زمانی که با شدت کم نسبت به نویز پس زمینه (در حدود یک زمزمه) پخش می شود، حساسیت درد را در موش کاهش می دهد. شدت بیشتر صداهای مشابه هیچ تاثیری بر پاسخ درد حیوانات نداشت.
هماهنگی صدا یا دلپذیر بودن آن، برای تسکین درد انسان مهم است
لیو گفت: «ما واقعاً شگفت زده شدیم که شدت صدا، و نه طبقه بندی یا خوشایند بودن صدا مهم است.
برای بررسی مدارهای مغزی زیربنایی این اثر، محققان از ویروس‌های غیرعفونی همراه با پروتئین‌های فلورسنت برای ردیابی ارتباطات بین نواحی مغز استفاده کردند. آنها مسیری را از قشر شنوایی که اطلاعات مربوط به صدا را دریافت و پردازش می کند تا تالاموس شناسایی کردند که به عنوان ایستگاه رله برای سیگنال های حسی از جمله درد از بدن عمل می کند. در موش‌هایی که آزادانه حرکت می‌کنند، نویز سفید با شدت کم، فعالیت نورون‌ها را در انتهای مسیر در تالاموس کاهش می‌دهد.
در غیاب صدا، مسیر با تکنیک‌های مبتنی بر نور و مولکول‌های کوچک، اثرات کاهش‌دهنده درد ناشی از سر و صدای کم شدت را تقلید کرد، در حالی که روشن کردن مسیر، حساسیت حیوانات را به درد بازگرداند.
لیو گفت: مشخص نیست که آیا فرآیندهای مشابه مغز در انسان درگیر است یا خیر، یا اینکه سایر جنبه‌های صدا، مانند هماهنگی درک شده یا دلپذیر بودن آن، برای تسکین درد انسان مهم است.
توسعه جایگزین های امن تر برای داروهای مخدر برای درمان درد
او گفت: “ما نمی دانیم که آیا موسیقی انسانی برای جوندگان معنایی دارد یا خیر، اما برای انسان معانی مختلفی دارد.”
نتایج می تواند به دانشمندان نقطه شروعی برای مطالعات برای تعیین اینکه آیا یافته های حیوانی در مورد انسان نیز صدق می کند یا خیر، و در نهایت می تواند به توسعه جایگزین های امن تر برای داروهای مخدر برای درمان درد کمک کند.
