باور کنید یا نه زمانی نوستالژی به عنوان یک بیماری روانی در نظر گرفته می شد و در گذشته در اکثر موارد، سربازان دچار بیماری نوستالژی می شدند. که با بدتر شدن علائم، افسردگی بالینی شروع شد و «به دلیل عدم رعایت بهداشت و دارو، به بیماریهایی مبتلا شدند که آنها را از بین برد.»
نوستالژی به عنوان یک بیماری روانی در نظر گرفته می شد
نوستالژی به عنوان Schweizer Krankheit یا “بیماری سوئیسی” شناخته می شود (چون برای اولین بار در مزدوران سوئیسی که آرزوی بازگشت به خانه های کوهستانی خود را داشتند شناسایی شد)، نوستالژی به عنوان یک بیماری جدی در نظر گرفته می شد زیرا درمانی برای آن نبود. برای سربازان، تنها راه درمان بازگشت به خانه بود ، و قطعا به عنوان یک راه حل سریع ممکن نبود.
واکنش بیش از حد
این مشکل آنقدر شدید بود که در قرن نوزدهم، هم متخصصان بهداشت روان و هم پزشکان ارتش بیوقفه در حال تحقیق در مورد این موضوع بودند. سوابق پزشکی نشان می دهد که بیش از ۵۲۰۰ سرباز در اتحادیه دچار نوستالژی شدند و ۵۸ نفر به این بیماری تسلیم شدند.
اما نوستالژی موضوعی نبود که فقط سربازان را در میدان جنگ تحت تأثیر قرار دهد. زنان در موقعیتهای شغلی مختلف (مانند کسانی که برای کار خانگی از خانه نقل مکان کردهاند) و کودکانی که دور از مادران خود زندگی میکنند نیز علائم نوستالژی را تجربه کردند.
اما در افرادی که از میدان های جنگ بودند، نوستالژی به شکلی متفاوت ظاهر شد. پزشکان با جستجوی علائم خاصی مانند «بیان مالیخولیایی»، تاکی کاردی، تعریق بیش از حد، و حتی مشکلات گوارشی مانند استفراغ یا سوزش سر دل، آن را تشخیص دادند. درمان به همان اندازه متنوع بود، از نوشیدنی های گیاهی گرفته تا استفاده از زالوهای دارویی تا بستری شدن در بیمارستان.
درکی بهتر از نوستالژی
در طول قرن بعد، نوستالژی از یک اختلال به اختلال سرکوبگرانه، نوعی افسردگی یا صرفاً ضعف روانی تبدیل شد. تا اواخر قرن بیستم بود که نوستالژی با «دلتنگی» (معنای اصلی آن) قطع رابطه کرد و به تعریف مدرن خود دست یافت: اشتیاق به گذشته، صرف نظر از اینکه به خانه مربوط باشد یا نه.
امروزه دانشمندان اتفاق نظر دارند که نوستالژی لزوما چیز بدی نیست. در واقع، مطالعات نشان دادهاند که افرادی که رویدادی از گذشته خود را به یاد میآورند، اغلب نوستالژی را به عنوان ترکیبی از شادی و غم تجربه میکنند تلخی و شیرینی که بیشتر احساس مثبت میکند تا منفی.
معصومه لطفی (پایگاه خبری دخالت)