خواب کافی چند ساعت است؟ همیشه به ما گفتهاند که شبها باید ۸ ساعت بخوابید، اما این میزان ساعت خواب یک میانگین است و ممکن است بهترین میزان خواب برای همه نباشد. برخی از افراد به خواب بیشتری احتیاج دارند و برخی دیگر با کمتر خوابیدن بهتر هستند.
نیاز ما به خواب ممکن است در طول عمر و در سنین مختلف تغییر کند. بنابراین جمله تکراری هر شب ۸ ساعت بخوابید چیزی بیش از یک کلیشه نیست. برای تنظیم خواب باید نیاز شخص خود را در نظر بگیرید و یک ساعت خواب نیاز بدن خود پیدا کنید.
این مقاله برای شما مفید است : دلیل تپش قلب ناگهانی در خواب
کمخوابی و پرخوابی
برای تنظیم خواب باید ابتدا این نکته را در نظر داشت که هر فردی به میزانی از خواب احتیاج دارد که توسط اطلاعات ژنها یا ژنتیک او مشخص میشود. این نیاز مطابق با میزان خوابی است که بدن برای این که ما سرحال و سرزنده بیدار شویم احتیاج دارد.
تفاوت میان افراد کمخواب و پرخواب در میزان نیازشان به خواب مشخص میشود. میزان نیاز طبیعی به خواب در واقع یک بازه است؛ افرادی کمخواب کسانی هستند که کمتر از میانگین این بازه به خواب احتیاج دارند و افراد پرخواب کسانی هستند که بیش از میانگین این بازه زمانی به خواب احتیاج دارند.
میزان نیاز به خواب در سنین مختلف
میانگین نیاز به خواب در طول سالهای زندگی هر فرد تغییر میکند، خصوصا در دوران کودکی و نوجوانی. با اینکه ۸ ساعت خواب یک میانگین برای میزان خواب در بزرگسالان بالای ۱۸ سال است، اما نیاز به خواب در اشخاص خاص میتواند بالاتر و پایینتر از میانگین باشد. میانگین نیاز به خواب در گروههای سنی مختلف به ترتیب زیر است:
- نوزادی (۳ الی ۱۱ ماه) ۱۴ الی ۱۵ ساعت
- کودک نوپا (۱۲ الی ۳۵ ماه) ۱۲ الی ۱۴ ساعت
- سن پیش از مدرسه (۳ الی ۶ سال) ۱۱ الی ۱۳ ساعت
- سن مدرسه (۶ الی ۱۰ سال) ۱۰ تا ۱۱ ساعت
- نوجوانی (۱۱ الی ۱۸ سال) ۹.۵ ساعت
- بزرگسالی میانگین ۸ ساعت
- سالمندی احتمالا به خواب کمتری احتیاج دارند
علت خستگی همیشگی در برخی افراد چیست؟ برای اطلاعات بیشتر کلیک کنید
عوارض بیخوابی
اگر شما به ۸ ساعت خواب نیاز بدن برای استراحت کامل احتیاج دارید اما فقط ۶ ساعت بخوابید، شما ۲ ساعت کمبود خواب در این ۲۴ ساعت خواهید داشت. این کمبود ممکن است عوارض جدی در پی داشته باشد مخصوصا اگر در همان روز جبران نشود. تحقیقات نشان داده است که کمبود خواب در فعالیتهای روزانه تاثیر میگذارد. تاثیراتی مانند:
- خستگی مفرط
- عدم تمرکز
- ضعف در حافظه کوتاه مدت
- نوسانات خلق و خو
- افسردگی
- زودرنجی و حساسیت بیش از اندازه.